vrijdag 28 oktober 2016

La Gomera

La Gomera is geen groot eiland, het is het op één na kleinste eiland van de Canarische eilanden. El Hierro is het kleinst. Met ruim 22.000 inwoners en een oppervlakte van 369,2 vierkante kilometer heb je het met de auto in 1 dag gezien. Veel langer kun je hier vertoeven om alle aangegeven wandelpaden af te lopen. La Gomera is dan ook een meer dan geschikt eiland voor een wandelvakantie. Prachtige uitzichten over alle bergen en dalen. Je moet wel over een goede conditie beschikken, het gaat hier bergie op en bergie af.

Morgen gaan we vertrekken naar de Cabo Verde, een tocht van 761,7 mijl (in rechte lijn). Vandaag de nodige inkopen gedaan en alvast wat eten gemaakt voor de eerste paar dagen, hoeven we dit alleen maar op te warmen. Lekker makkelijk!

Voor Fred en Greet zal het helemaal spannend worden, voor het eerst zo lang op zee. Zijn benieuwd hoe ze het gaan beleven. Ze zijn er in ieder geval helemaal klaar voor.



Van de week nog lekker geborreld bij andere vertrekkers, Carla en Henk (Kairos). Dan weet je het een gegeven moment wel, na een paar borrels hadden we allemaal geen zin meer om te koken. Reuze makkelijk dat je dan dicht bij het dorp bent waar ze super lekker voor je koken.

Fred heeft de hengel geoptimaliseerd, dus kom maar op met die grote tonijnen. Van de week hebben we staan kijken hoe ze een tonijn fileren, reuze interessant. Nu moeten wij alleen nog tossen wie de gevangen vis van de haak haalt en zover gereed maakt om te kunnen fileren!












zondag 23 oktober 2016

Vervolg Tenerife en eerste dagen op La Gomera

Heerlijk gezwommen in Bahia de Abona, deze baai ligt 20 mijl van Santa Cruz (Tenerife) vandaan
en is op de weg naar onze volgende bestemming: La Gomera, één van de 7 Canarische eilanden.

Dat heerlijke zwemmen duurde voor mij niet zo heel lang. Moest ineens denken aan een stukje in de pilot over El Hierro (één van de 7 Canarische eilanden). Bij El Hierro komen weleens hamerhaaien voor, deze zijn niet gevaarlijk voor de mens, zeggen ze. Als ze te dicht bijkomen moet je ze ‘gewoon’ een stomp op de neus geven! Niet gevaarlijk voor de mens? Er zal er maar één zijn die denkt; oh laat ik eens een lekkere vette hap proberen.

Helaas verliep de nacht iets minder plezierig (dit is nog zacht uitgedrukt) door de enorme deining, we lagen echt van de ene naar de andere kant te rollen in bed. Het anker lag gelukkig wel goed vast, dit was al gecheckt door iemand van een andere boot. Diegene was bij alle boten die voor anker lagen langsgegaan om onderwater te kijken of de ankers zich goed hadden ingegraven.
De volgende dag verder naar het 22 mijl verderop gelegen Los Cristianos, daar bleek de jachthaven geen plek te hebben voor bezoekende boten en gezien de deining die daar de baai in liep ook niet geschikt om te ankeren. Twee nachten liggen rollen in je bed is wat teveel van het goede.
De boot omgekeerd en 6 mijl teruggevaren naar Las Galletas, waar gelukkig nog een plek in de haven was. Best een gezellig uitziende haven met live muziek in het havenrestaurant. De rest van wat wij ervan gezien hebben gaf ons een beetje de indruk van vergane glorie.
De twee nachten dat wij hier gelegen hebben geen last van deining, dus zou je denken; lekker rustig slapen. Nou vergeet het maar, er zijn nl boten waar mensen niet schijnen te weten dat je ook wat rekening dient te houden met anderen. Dus niet met z’n achten tot diep in de nacht, lallend, schreeuwend en lachend doorbrengen in de kuip. Ook nadat zij er op gewezen waren gingen ze gewoon door. De nationaliteit van de opvarenden zullen we maar niet vermelden, er zijn er nl ook die wel rekening met anderen houden.

Op Tenerife hebben we nog een hengel gekocht, dus ja gebruiken maar. Alhoewel we er nog niet uit zijn wie uiteindelijk gaat zorgen dat de vis in de pan terecht komt. Voorlopig hoeven we daar nog niet over na te denken, 2 dagen vissen en nog niets gevangen. Ligt het aan de houding van de visser of zijn de vissen te slim geworden?

Gaan op 20 oktober om 10.30 uur op weg voor een tocht van 30 mijl naar San Sebastián de La Gomera. Er is niet veel wind bij vertrek, later zal deze behoorlijk aantrekken. Onderweg hebben we taart; Henk is jarig. Vanmorgen hebben we hem al uit volle borst toegezongen. 


Na ongeveer 15 mijl trekt de wind inderdaad behoorlijk aan tot 4 en later zelfs 5. Weliswaar zeilen we scherp aan de wind maar we zeilen, de mijlen vliegen voorbij. Voor Greet en Fred wel even wennen zo schuin liggen. Om het voor iedereen iets comfortabeler te maken rollen we de genua iets in. Maakt voor de snelheid niet veel uit, liggen nu wel wat rechter op.
Onderweg komen we veel grote dolfijnen tegen (tot op heden weten we nog niet welk soort dit is geweest), walvissen laten zich echter niet zien. Deze zouden er, volgens zeggen, wel volop voorkomen.
Daar is La Gomera
Vanmorgen mocht Henk al cadeautjes uitpakken, daar zaten cadeautjes bij die Fred en Greet hadden meegekregen van familie en vrienden. Van Fred en Greet kreeg hij een uitnodiging voor een etentje. Op advies van de dames in het havenkantoor, die Henk ook nog toezingen, gaan we eten bij La Forastera. Dat was een goed advies, eten daar super lekker, genieten oa van carpaccio , cod vis (kabeljauw), pulpo (inktvis), goat cheese (geitenkaas).

Dan lig je op La Gomera, komt er een bekende langs uit Andijk! De plaats in West Friesland waar wij jaren gelegen hebben met de boot. Worden door Theo uitgenodigd om de volgende dag een borrel te komen drinken. Onder het genot van een hapje en een drankje kletsen we gezellig bij over onze avonturen en over die van Mieke en Theo.


Met een auto gaan wij van de week nog het eiland verkennen en er gaat ook nog gesnorkeld worden op de door Theo aangegeven plek waar veel verschillende soorten vis zit.
Daarover later meer.

La Gomera

La Gomera
  
Oude vuurtoren

Woody Wood Pecker



Eerste belevenissen van Fred en Greet

We zijn donderdag 13 oktober vertrokken vanaf Schiphol naar Tenerife op weg naar ons avontuur; opstappen op het zeiljacht "Bluenose" van Henk en Joke. Bij het inchecken kwamen we Joop Meester, een oud collega van Fred, samen met Michel en Yvonne Meijer van restaurant Meijer's 2.0 in Medemblik tegen, zij gingen met hun kinderen een weekje naar Tenerife.
Na een rustige vlucht werden we op de luchthaven van Tenerife hartelijk verwelkomd door Henk en Joke waarna de tassen in de huurauto werden geladen. In de jachthaven van de stad Santa Cruz lag de Bluenose op ons te wachten. Onder het genoegen van een drankje werd er bijgekletst en gingen we rond  half twaalf naar bed.
Vrijdagochtend begon voor ons met een paar regendruppels maar daarna klaarde het weer op, de temperatuur is heerlijk. We hebben een ritje in de omgeving gemaakt en zijn ook nog even in Puerto Cruz aan de noordzijde van het eiland geweest waar we op een terrasje hebben gelunched. Op de terugweg de auto volgeladen met boodschappen en daarna werden we door Henk en Joke op een lekker etentje getrakteerd.
Zaterdag werd de auto ingeleverd en hebben we een flink stuk gewandeld waarbij de grote overdekte vers-markt werd bezocht. We hebben ook een zeehengel met molen en kunstaas gekocht, wie weet kunnen we tijdens onze overtocht nog een lekker visje vangen.
Zondag nog wat gewandeld en de boot klaargemaakt voor vertrek. 's Avonds nog lekker op een terras gegeten en op tijd ons bedje in gegaan.
Maandagochtend rond half elf vertrokken voor een tocht van ongeveer 20 mijl naar een ankerbaai aan de zuidzijde van Tenerife. Het ankeren ging prima, waarna we een heerlijke duik in de oceaan hebben genomen. We gingen vroeg naar bed, rozig van de zon, het kleine beetje wind en het lekkere weer. Er stond wel een flinke deining en we werden flink heen en weer gerold in onze kooi. Dinsdag het anker gelicht,  Henk en Joke waren wel wat bezorgd of we wel hadden geslapen. Dat viel gelukkig erg mee, we zijn wel een paar keer wakker geweest maar vielen gelukkig ook meteen weer in slaap. We voeren naar de haven van Los Cristianos maar daar bleek geen plek te zijn voor onze boot. We zijn 6 mijl teruggevaren naar de haven van La Galleta en hebben daar overnacht.
Woensdag bleven we in La Galetta en hebben daar wat gewandeld en lekker een terrasje gepakt.
Donderdag 20 oktober begon met een welgemeend"lang zal hij leven" voor Henk, hij vierde zijn 62e verjaardag. Joke had versiering in de kajuit aangebracht en Henk mocht de van diverse familieleden en vrienden aan ons meegegeven cadeaus uitpakken. Henk was er erg blij mee. Na koffie met gebak zijn we begonnen aan de oversteek naar het eiland La Gomera, een tocht van ruim 30 mijl. Onderweg hoopten we een of meer walvissen te kunnen zien, dat is helaas niet gelukt.. We  kregen wel een aantal keren bezoek van hele grote donkerkleurige dolfijnen. Fred zag er vlak bij de haven van La Gomera nog een vliegen, een vliegende vis dan! De haven van La Gomera is prachtig met een geweldig uitzicht op enorme rotspartijen. Het sanitair is modern en keurig schoon en de dames achter de balie van het havenkantoor zijn uitermate vriendelijk.
'sAvonds hebben we heerlijk gegeten op het terras van restaurant La Forestiera in het centrum van het havenplaatsje San Sebastián. Wij zijn van plan om een paar nachten in deze haven te blijven en het eiland per auto en wandelend te gaan verkennen. Hierna beslissen we of we nog naar  "el Hierro" zullen oversteken of dat we rechtstreeks hiervandaan naar de Cabo Verde zullen afreizen.
Het vissen met de zeehengel en het kunstaas was overigens nog geen succes, geen enkele keer beet gehad!

Tot de volgende keer!

maandag 17 oktober 2016

Tenerife


Wanneer gaan we de oversteek van 250 mijl maken van Madeira naar Tenerife? Volgens de weerkaarten is er de komende 2 dagen wat minder wind en de dagen daarna veel meer wind.
Dobberen of zeilen met windkracht 7 tot 8?

Wij besluiten te vertrekken met weinig wind, wellicht valt het éénmaal buiten mee.
Na afscheid van de crew van de Sea Born gaan op 1 oktober de trossen los. Voor alle zekerheid toch nog maar even diesel tanken, je weet maar nooit.

Jammer, maar buiten staat er echt te weinig wind om te kunnen zeilen. De Bluenose gaat voorlopig even gebruikt worden als motorboot. Na een aantal uur kan het zeil erbij en nog wat later gaat de motor uit. We varen niet hard maar er is vooruitgang en het is lekker rustig zonder motor geluid. In de loop van de eerste nacht gaat het harder waaien, we gaan als een speer. Ook nu is het genieten van een prachtige sterrenhemel tijdens de wachten ’s nachts. Onze wachten verlopen rustig, er is geen andere scheepvaart om ons heen.
Jammer dat de volgende ochtend de wind helemaal weg is, motor maar weer gestart.

Net als ik ’s middags even op bed ben gaan liggen is daar een schreeuw: WALVISSEN!!
Henk ziet er twee, eerst ziet hij ze spuiten, dan de kop en vervolgens duiken ze met de kop het water in waarbij de staart volledig boven water uitkomt. Wauw!!

Vlakbij Tenerife trekt de wind, onder invloed van het eiland, soms flink aan en kunnen we nog lekker zeilen tot de haven van Santa Cruz.
Er is nog marifoon contact met de Bojangles, die een paar dagen voor ons is vertrokken vanaf Madeira en vervolgens een paar dagen in een baai bij Tenerife heerlijk hebben geankerd.
Zij zijn nu ook op weg naar de haven, we zullen elkaar daar regelmatig tegenkomen. Ook hebben wij bij hen aan boord heerlijk gegeten.
Krijgen een plek aan de steiger aangewezen en daar ligt ook de Kairos van Henk en Carla, zij zijn nog op familiebezoek in NL. Maken later nog wel uitgebreid kennis met beide.

Tenerife is voor ons geen onbekende plek. In 2009 zijn wij hier ook geweest, toen aangekomen per vliegtuig om vervolgens als opstappers op de Pjotter mee te varen naar de Kaap Verden.

Hier zal ook  voorlopig de laatste mogelijkheid zijn waar je goed onderdelen, reservemateriaal, binnen-/buiten bandjes voor de fiets en wat al nog meer kunt kopen. Wij maken daar dan ook goed gebruik van. Verder gebruiken we vooral de eerste dagen voor allerlei klusjes. Zonnekleed moet aangepast worden, olie verversen, filters vervangen, we zijn lekker bezig. De dagen vliegen voorbij.

We zien in de haven veel kakkerlakken lopen, dus ons kakkerlakkenbeleid gaat aangescherpt worden. Schoenen uit voor je aan boord stapt en voor je ze aan boord zet eerst de zolen in een bak met chloor afspoelen, geen karton aan boord, tros bananen afspoelen, wikkels van blikken af (niet vergeten op de blikken te zetten wat er in zit). Het is even werk, maar je wilt echt deze beesten niet aan boord.

Dan is het 13 oktober, we gaan naar het vliegveld om Fred en Greet op te halen, dat gaat ook weer gezellig worden.



Nog een paar dagen Tenerife, dan gaan we verder. Eerst nog wat ankeren rondom het eiland, nog een paar dagen naar La Gomera en Hiero, dan met z'n 4-tjes de grote oversteek van 700 mijl naar de Kaap Verden.
Tot later.

Operagebouw Santa Cruz

Kust Tenerife met het enige zandstrand

Sightseeing Tenerife

Sightseeing Tenerife

Sightseeing Tenerife


Madeira


Wat lekker dat we gister al hebben uitgeklaard op Porto Santo, nu kunnen we vroeg vertrekken. De wind is ons vandaag gunstig gezind, heerlijk zeilen. Als we rond 18.00 uur bij Funchal op Madeira aankomen blijkt er geen plaats in de haven. Volgens de havenmeester gaan er morgen boten weg, dan is er plek voor ons.Oké dan, we droppen ons anker en liggen meteen goed vast. Wat hebben we van deze ankerplek een prachtig uitzicht op het eiland, alleen rollen we door de enorme deining van de ene naar de andere kant, ook ’s nachts. Gelukkig is het maar voor 1 nacht. De volgende dag blijkt er inderdaad plek, alleen de toegewezen ligplaats is niet geschikt om straks mijn moeder aan boord te laten stappen.

Na wat overleg (we geven ook aan zeker 14 dagen te zullen blijven) hebben ze een andere ligplaats voor ons. Kunnen gaan liggen naast de Sea Born, een catamaran van 28 meter lang en 10.50 meter breed. Je kunt hierop, tegen betaling, 3 uurtjes meevaren om walvissen, dolfijnen en of schildpadden te spotten. Je zit dan wel met maximaal 90 personen aan boord, kont aan kont dus.
In de loop van de tijd dat we hier liggen hebben we een heel leuk contact met de crew van de Sea Born.
De eerste dagen, voordat Annie en Ineke komen, gebruiken we om de boot van buiten en binnen te soppen, te bevoorraden, de opgespaarde was besteden we uit (wat een luxe).

Zaterdag 17 september staan we op tijd op het vliegveld, we zijn zelfs op tijd om ze te zien landen. Dan is het na zo’n lange tijd weer een super weerzien, we gaan volop genieten van de 12 dagen dat ze er zijn.We hebben een heerlijke tijd met z’n 4-tjes. Bezoeken de ‘overdekte’ markt, ontbijten waar de locals dat doen, eten bolo do caco, drinken mojhito tijdens het kijken naar een “extreme sailing” wedstrijd met catamarans, wandelen ’s avonds over de boulevard al dan niet met een ijsje, struinen in straatjes op zoek naar leuke winkeltjes en daarna puffen we uit op een terras met sangria, zeilen en zwemmen in de oceaan en als kers op de taart zien we dolfijnen.Zelf vis vangen hebben we nog niet gedaan. Van Rob (Bojangles) krijgen we een door hemzelf gevangen en schoongemaakte zonnevis. Wij hoeven hem alleen in de oven te doen en op te eten.
Rob; nogmaals bedankt, was erg lekker.
Ook crossen we met een auto 2 dagen over het eiland om te genieten van het landschap met zijn kronkelige bergwegen en vele tunnels. Af en toe rijden we verkeerd en blijkt de weg zomaar op te houden. Gelukkig werkten de remmen uitstekend en zit het met de reactievermogen van de chauffeur ook goed.Het is echt een prachtig eiland, moet er in het voorjaar als al de bloemen in bloei staan wel heel kleurrijk uitzien, nu waren er al veel uitgebloeid.
Vanwege de brand enige tijd geleden in Funchal viel het bezoek aan de Botanische tuin wat tegen, deze heeft er zeker onder te lijden gehad. Ook onze zoektocht naar de waterval hadden we achterwege kunnen laten, dit was een p..straaltje.

Verder gebruiken we ook nog een dag om een beschermhoes te maken voor het bijbootje. Door ouderdom is het rubber wat plakkerig geworden, het vele zonlicht van de laatste tijd doet  ook geen goed. Oude zeilzakken moeten eraan geloven, het resultaat mag er zijn.
De naaimachine heeft zijn nut al getoond, zo gaande weg onze reis is er al heel wat garen verbruikt.

Op één na laatste dag van hun bezoek (28 september) vieren wij alvast de verjaardag van mijn moeder die op 6 oktober 82 jaar zal worden.
Kadootjes, taartje, slingers, kaarsjes, alles er op en eraan. Ze krijgt van Philip (crew van de Sea Born) ook nog een taartje met kaarsje en Baudine en Rob komen ook nog met een kadootje aanzetten. Wat lief allemaal.
Natuurlijk gaan we ’s avonds ook nog lekker uit eten, heel gezellig maar ook met af en toe een traan. Morgen gaan ze, na heerlijke dagen met alleen maar zon en gezelligheid, weer naar huis.

Vroeg uit de veren, 06.00 uur gaat de wekker, moeten de bus van 07.30 uur hebben om op tijd op het vliegveld te zijn.
Op het vliegveld nog een kop koffie en dan het onvermijdelijke afscheid. Met een lach en een traan, nog een hele dikke knuffel en een “tot de volgende keer” zijn ze uit zicht.

Wij gaan ons verder voorbereiden op ons vertrek over een paar dagen naar Tenerife. Ook daar krijgen wij bezoek, Greet en Fred, zij zullen met ons meezeilen naar de Kaap Verden.

Spannend!!

zondag 16 oktober 2016

Porto Santo

Na een leuke tijd in Cascais is het weer tijd om te vertrekken richting Madeira. Gaan niet rechtsreeks naar Madeira maar eerst naar het eiland Porto Santo.
Maandag 5 september gaan we weg, de voorspellingen gaven aan in de ochtend windkracht 3 tot 4 die in de loop van de dag wat zal aantrekken naar 4 tot 5. Goed begin om lekker te kunnen inslingeren, dachten we.
Eénmaal buiten blijkt er al windkracht 5 te staan die later zal aantrekken tot 7. Met 2 riffen in het grootzeil gaat het eigenlijk best lekker, maar dat rustig inslingeren met deze wind en de deining zit er niet in.
Allebei een beetje katterig en zitten maar een beetje te zitten. De nacht is wel om van te genieten, een prachtige sterrenhemel maakt de wachten meer dan aangenaam. De volgende dag is de wind het zat en laat het voor de grootste deel van de dag afweten. Afwisselend motoren en zeilend komen we de dag door. In de ochtend hebben we een geanimeerd gesprek met een groot vrachtschip. Na een oproep van onze kant of wij koers konden houden was hun antwoord: natuurlijk, wij gaan wel achter jullie langs. Verder zijn ze belangstellend over waar we vandaan komen en waar we allemaal naar toe gaan.
Bij vertrek vanuit Cascais hadden we berekend er 3 etmalen over te zullen doen, het gaan er 4 worden.
Wij vinden het niet prettig om met donker een onbekende haven aan te lopen, achteraf is alles makkelijk, het blijkt namelijk een overzichtelijke haven met een grote ankerbaai. Maar goed, wij besluiten zeil te minderen, dan maar een dag langer op zee. Met het prachtige weer en goede wind is dit geen straf.
Henk moet tijdens mijn laatste wacht van 04.00 - 08.00 uur nog wel even zijn bed uit omdat ik een wit knipperlicht zie dat volgens mij wel heel dichtbij is. Blijkt nog ruim 15 mijl verderop te liggen, Henk kan terug naar bed. Sorry!
Na 4 etmalen lopen we rond 09.00 uur Porto Santo binnen en vinden na wat zoeken een, volgens ons, prachtige ankerplek. Eerst een bak koffie en dan zeilen opruimen. De koffie kunnen we nog opdrinken, maar zeilen opruimen moet nog even wachten. Een douanebeambte komt langsvaren en laat op niet al te vriendelijke toon weten dat we een andere ankerplek moeten zoeken, we liggen nu te dicht bij de vaarroute van de veerboot. Ook laat hij weten dat wij direct bij hem langs moeten komen met paspoorten en bootpapieren en dat alles binnen 15 minuten?? Opnieuw ankeren, grootzeil opruimen, bijbootje oppompen, motortje bevestigen, naar de kant toe varen, douanekantoor opzoeken en dat alles binnen 15 minuten?? Het werden geen 15 minuten maar een uurtje later dat we na een "bon dias" van onze kant toch met een aardige vent te maken hebben. We krijgen namelijk meteen de foto's van zijn nieuwe vriendin te zien. Na het inklaren nog even richting havenkantoor en binnen no time was alles geregeld. Wij zijn welkom!
Porto Santo is niet zo'n groot eiland maar heeft wel een eigen vliegveld. Wij verkennen het eiland per bus als echte toeristen, kenmerkend met het fototoestel op de buik.
Tijdens ons verblijf op dit eiland bezoeken wij het festival "Bolo do Caco", dit zijn speciale broodjes, ruim belegd met kaas, bacon of vlees en ruim besmeerd met knoflookboter. Het festival is heel gezellig, allemaal kraampjes o.a. een waar ze de bolo's bakken op houtvuur en waar varkens aan het spit draaien. Natuurlijk vloeit hier de wijn en het bier rijkelijk. Er is ook muziek maar plotseling wanen wij ons in Tirol als een vader met zijn zoons op hun accordeons beginnen te spelen. Deze muziek zou zeker niet misstaan op een gezellige apres ski! Na dit optreden gaan we weer richting boot; Henk met de benenwagen en ik op de fiets. Onze 2e fiets heeft het eerder op de dag begeven. Een te hard opgepompte band, opgeborgen in een zwarte tas in de zon met als resultaat een hele harde knal. We moeten op zoek naar een nieuwe binnenband, we hadden van alles wel dubbel of driedubbel mee maar natuurlijk geen reserve binnenband voor de fiets.
Het is onze laatste dag op Porto Santo als we de Bojangles zien binnenvaren. Aan het eind van de middag ontmoeten we elkaar bij het havenrestaurant en dat resulteert in een hele gezellige avond. Wij hebben de vorige avond al uitgeklaard als we 's ochtends vertrekken naar Madeira. Hier kijken we erg naar uit; mijn moeder en haar jongste zus Ineke komen ons 12 dagen bezoeken op Madeira.

Cascais

De voorspelling is uitgekomen, we hebben een heerlijke zeildag achter de rug als we eenmaal in Cascais achter ons anker liggen. Af en toe leek het met die hoge golven of je in een wildwaterbaan zat in één of ander pretpark. Met één groot verschil: dit is gratis!

Op het eerste gezicht ziet het er hier heel gezellig uit, leuk uitzicht op strand en de stad van Cascais.
Het plan is om hier een dikke week te blijven, voor we oversteken naar Madeira, dan hebben we voldoende tijd om Cascais te verkennen maar ook de stad Lissabon.
Bij aankomst zagen we ook de Bojangles en de Zanzibar liggen, ook vertrekkers van dit jaar.
Hebben net een biertje gepakt als er 2 bootjes naar ons toe komen varen, het zijn de Bojangles en Zanzibar, ze komen even gedag zeggen. Krijgen meteen wat tips over de Cascais en Lissabon.
Een drukte van belang in deze baai er liggen boten uit oa Canada, Zweden, Denemarken en nog veel andere nationaliteiten. Er ligt ook nog een ander NL schip, de J&B. Met hen maken we op een andere dag kennis als we weer een incidentje hebben met ons bijbootje. Ja, ja we hebben er weer één!
Henk pompt vast het bijbootje op zodat we morgen naar de kant kunnen. Nu eerst nog een borrel, eten en naar bed en dan zijn we morgen gezond weer op (wat klinkt die oubollig)
Het is prachtig weer als we de volgende dag wakker worden. Na het ontbijt gaan we de wal om ergens koffie te gaan drinken en kijken wat Cascais te bieden heeft. Dat is veel, gezellige straatjes met winkeltjes, terrasjes en restaurants.
Na wat rondgelopen te hebben zien we een hop on hop off bus, deze bussen brengen je langs de high lights van een stad. Stappen in de bus zonder te weten waar deze precies naar toegaat. Lekkere voorbereiding!!
De buschauffeur heeft ook geen tijd om ons dat uit te leggen, staat met zijn bus midden op de weg en moet snel weg. We moeten volgens hem straks maar een kaartje kopen. Deze bus blijkt via de kustweg naar Lissabon te gaan. Zien meteen wat van de high lights; oa Torre de Belem, de beroemde wijk Belem en we rijden het laatste stukje langs de Taag met aan de overkant het standbeeld van Christus (Cristo Rei).

Als we er zijn gaan we eerst een kaartje kopen voor de terugreis voordat we aan de wandel gaan en dat is maar goed ook. De dame van het kantoor begreep dat wij nog terug moesten naar Cascais en deze laatste bus gaat om 17.00 uur inmiddels is het al 16.45 uur. Ok, de bus weer in en in omgekeerde richting terug naar Cascais. Morgen nemen we alle tijd om wat van Lissabon te gaan zien.
Inderdaad gaan we de volgende dag, weer met de bus, naar Lissabon. Een interessante stad met veel bezienswaardigheden. Bijvoorbeeld de lift midden in de stad waarbij je, als je boven bent, een prachtig uitzicht over de stad schijnt te hebben, je kunt ook in een historisch trammetje stappen. Wij doen dit allemaal niet, er zijn teveel wachtenden voor ons.
Slenteren lekker door de winkelstraten en genieten van alles om ons heen. Ook de inwendige mens moet verzorgd worden en dan moet je natuurlijk een Pasteis de bacalhau (Portugees viskoekje) eten en daar hoor je een glaasje witte port bij te drinken. Het moet gezegd; het was smullen.
Nemen de laatste bus weer terug naar Cascais.

Moe maar vol met indrukken gaan we terug aan boord, waar we niet helemaal droog gaan aankomen. Het is hard gaan waaien en de golven zijn behoorlijk hoog, na 2 minuten zijn we al door en door nat. De hele nacht blijft er een behoorlijke stevige wind staan. De Bluenose blijkt gelukkig goed vast te liggen achter het anker.
Al eerder hadden wij wat incidentjes met ons bijbootje, de laatste was al weer een poosje geleden, dus tijd voor een nieuwe onbedoelde stunt.
Het bootje ligt niet lekker vast achter de boot, Henk besluit hier 's avonds iets aan te gaan doen, hij wil de lijn vervangen. Maakt de oude lijn los, gaat met één voet op de los geknoopte lijn staan en gaat bezig met de nieuwe. En ja, dan vergeet je een gegeven moment dat je het enige lijntje waarmee op dat moment het bijbootje nog vast ligt, onder je voet zit. Daar gaat ons bootje richting open zee. Na wat hulpgeroep zijn er 2 boten die ons horen. Eén Engelse en de NL J&B die met hun bijbootjes hulp bieden. Henk stapt bij de J&B aan boord en samen kunnen ze ons bootje, die gelukkig op de dijk is gestrand, redden.
De volgende dag brengen we op de beide boten een flesje wijn als dank.
Dan komt de tijd dat wij willen gaan vertrekken naar onze volgende bestemming: Porto Santo, een klein eiland wat 40 mijl voor Madeira ligt.
De weerkaarten geven aan dat op de dag dat wij willen vertrekken een windje 3 tot 4 staat en deze later zal aantrekken naar 5 tot 6. Lekker windje om goed in te kunnen slingeren, we hebben een tocht van ruim 400 mijl voor de boeg. Dat rustig inslingeren zou er niet inzitten.




Aveiro, Nazaré, Peniche

We zijn weer in de lucht. Onze laptop was helaas gecrasht waardoor het even stil was op onze blog.
Sinds de komst van Fred en Greet op 13 oktober op Tenerife hebben wij een nieuwe laptop in gebruik, met dank aan Vincent die deze voor ons heeft aangeschaft en gebruiksklaar heeft gemaakt.
Helaas kunnen wij nog geen foto's plaatsen t/m Madeira, die staan nog op de oude laptop. Deze zullen wij later nog toevoegen.
Veel leesplezier!


Happy hour in Peniche. Eindelijk weer een 'zeildag' gehad. Niet zo'n dag met veel motoruren, maar gewoon zeilen met een windje 4 tot 5 uit de goede hoek, wel met een behoorlijke deining.
Vanmorgen zijn we vroeg vertrokken vanuit Nazare, met goed zicht. Dat was de dagen hiervoor wel anders.

In Leixoes hebben we een paar dagen in dikke mist gelegen. Al eerder hadden we een poging gedaan om te vertrekken naar Aveiro maar éénmaal buiten bleek het zicht zo slecht dat we daar gaan zin in hadden en zijn omgekeerd om weer voor anker te gaan.

Voor Nazare zijn we nog in Aveiro geweest wat ons bij de aanloop deed denken aan een aanloop bij één van de NL Waddeneilanden.
Onze laatste ankernacht in Leixoes, voor het vertrek naar Aveiro, was een bijzondere. Helemaal onbekommerd ankeren zal er even niet meer inzitten.
Wij lagen al te slapen toen er in één keer een klap was. Snel naar buiten en dan kijk je toch vreemd op dat er een boot tegen je aan ligt of wij tegen een ander schip. Was ons anker gaan krabben? Geen ankeralarm gehoord? Niet wij, maar een andere boot was van anker geraakt. Hoe het kon gebeuren dat ze tegen ons aan lagen, wij lagen niet in hun buurt, is nog steeds een raadsel.
Wellicht hadden de dame en heer iets te diep in het glaasje gekeken, ze bleken niet eens in de gaten te hebben dat ze tegen ons opgevaren waren. Vervolgens zijn ze nog een dik uur bezig geweest om opnieuw te ankeren.
De volgende ochtend kwamen ze nog wel even langsvaren om te vragen of wij schade hadden, wat gelukkig niet het geval was, waarop ze wegvoeren zonder nog een woord te zeggen of dat wij de kans kregen om te vragen wat er nou was gebeurd!
Direct daarna zijn wij vertrokken naar Aveiro, het zou een super saaie dag worden. De mist was wel minder als de dagen ervoor alleen de wind heeft zich de hele dag niet laten voelen. 7 uur heeft deze dag geduurd waarvan 6 uur en 55 minuten saai, de andere 5 minuten hebben we genoten van een hele grote groep dolfijnen.
Met een slakkengangetje hebben we het laatste stuk op de rivier bij Aveiro afgelegd, 4 knopen stroom tegen en dan duurt de laatste 3 mijl nog héél lang. Dan uiteindelijk lig je wel op een leuke ankerplek, je moet er soms iets voor over hebben.
Wat wel leuk was op het laatste stuk waren de vele motorbootjes (tussen de 40 en 50) die rondom ons heen voeren en aan het vissen waren.

De volgende dag vertrekken we voor dag en dauw voor een tocht van bijna 70 mijl naar Nazaré. Iets meer wind maar niet genoeg om alleen op zeil te kunnen varen, dus de motor gaat erbij aan.
Wij willen in een paar dagen door naar Cascais, vandaar dat wij geen extra dagen blijven liggen in Aveiro, Nazaré of Peniche. Deze plaatsen zijn voor ons ook niet de moeite waard om te bezoeken, we nemen straks wel de tijd om Cascais en vandaar uit Lissabon te gaan bekijken.

Nu eerst aan de pannenkoeken, dan morgen naar Cascais. De weersverwachting is NNW 3 tot 4, als deze voorspelling uitkomt hoor je ons niet klagen.