Laatste stukje Spanje en het begin van een nieuw avontuur in Portugal

Weer een stukje verder van huis, we zijn inmiddels in Portugal.

We hebben 5 dagen genoten in Bayona, eerst drie dagen achter ons anker genieten in de mooie baai, daarna nog een dag in de jachthaven Monte Real Club de Yates waar we een mooi uitzicht hebben op de 16e eeuwse Castillo Monte Real (een inmiddels geheel gerestaureerd kasteel en fort), wat één van de grootste bezienswaardigheden is hier in Bayona.

Castillo Monte Real

Alfonso IX - ontdekker Bayona in 1201

In deze haven ligt een replica van de Santa María, het vlaggenschip van Christoffel Columbus.

replica Santa María - vlaggenschip Columbus

Wij Nederlanders kunnen nog wel eens klagen over de hoge liggelden in Engeland, nou in deze haven kunnen ze er ook wat van. Moesten 49 euro betalen waarvan 16 euro is omdat wij graag een box wilden met een zij-steiger om makkelijker af te kunnen stappen en daar betaal je voor!

Onze laatste dag gaan we weer voor anker, wat niet in één keer helemaal goed gaat. Eerst liggen we te dicht bij een boot, anker weer ophalen. Dan liggen we, als de wind gaat draaien, te dicht bij een boei dus anker weer ophalen. Drie keer is scheepsrecht, we liggen.

Op onze 2e avond in Bayona hebben we een voor ons onverwachte ontmoeting met Joop en Albertien van de Zeezot.

Albertien en Joop (bijna niet te zien) van de Zeezot

Hen hebben we een aantal jaren geleden leren kennen via Kees en Martha van de Pjotter. Joop en Albertien zijn nu een jaar in de Middellandse Zee geweest en inmiddels onderweg naar hun thuishaven op Terschelling.
Lekker bijgekletst over van alles en nog wat onder het genot van een borrel en lekker eten; wat een leuk onverwachts weerzien.
We borrelen wat af tijdens ons verblijf hier, zijn uitgenodigd voor een borrel bij Hans en Sonja van de Ikinoo. Ook erg gezellig, wat hebben we het toch slecht :-)

Ook leuk in Bayona was het spektakel rondom de aankomst 2e etappe van de Vuelta. Vanaf de boot met de verrekijker in de hand 2 uur lang zitten wachten en ze zijn in 2 seconden voorbij!

aankomst 2e etappe Vuelta

Vertrokken vanuit Bayona met prachtig weer met een voorspelling van windkracht 3. Wat wil je nog meer op weg naar een nieuwe bestemming. Het prachtige weer zou de hele dag blijven maar helaas de wind niet.

Castillo Monte Real bij vertrek

laatste blik op Bayona

We konden, met grootzeil en genua, lekker zeilend langs de kust genieten van de groene heuvels en de vele dorpjes. De eerste mijlen gaan dan ook super.
Daarna was het over met de pret, genua weg, motor aan, genua bij, motor uit, genua weg, motor aan.
Dit hebben we 1,5 uur volgehouden om daarna ook het grootzeil te laten zakken en de laatste mijlen tot Viana de Castelo af te leggen op de motor.
We hebben er wel eens over gedacht om, als we echt oud zijn, wellicht een motorboot te willen om de binnenwateren te verkennen. Maar na deze laatste 10 mijl op de motor moeten we daar nog eens goed over nadenken.
Bij Viana de Castelo kunnen we de haven niet meer in; vol. Na wat verleggen van boten door de havenmeester kunnen we buiten (op de rivier) aan de wachtsteiger overnachten. Wat overigens helemaal geen verkeerde plek bleek.
Aan het begin van de avond komt de Tsuru naast ons liggen, zij zijn ook één van de vertrekkers die wij al eerder ontmoet hebben tijdens de Zeilen-vertrekkersdag in Enkhuizen.

De volgende ochtend, inmiddels is het 23 augustus, gaan we op weg naar Leixoes, ongeveer 35 mijl. De gripfiles gaven aan dat er niet zo heel veel wind zou staan, zou weer een motordag worden, dachten we!!
Éénmaal op zee blijkt het met de wind helemaal niet verkeerd, alleen zitten we nu in een dikke mist.
Rondom zien we niets maar dan ook helemaal niets. Op het laatste moment kun je pas boeien/ballen zien liggen waar visnetten aan vast zitten, je moet er niet aan denken dat er zo'n visnet in je schroef komt met alle gevolgen van dien. Opletten dus!
De wind heeft niet constant dezelfde kracht, wel komt deze de hele tijd pal van achter binnen. Op alleen de genua lopen we de eerste 25 mijl tussen de 3,5 en 5,5 knoop. De laatste 10 mijl naar Leixoes is het over met de wind en gaat de pruttelbak weer aan. Wind weg ook mist weg, we kunnen weer wat zien.
Omdat we niet zo heel vroeg in de haven zullen zijn maken we onderweg vast een verse tomatensoep.
Kun je alleen maar doen als de golven niet te hoog zijn, bij te hoge golven blijft er weinig soep in je pan.
In Leixoes nemen we een plekje in de jachthaven en nadat Henk bij het havenkantoor is geweest kunnen we aan de 'heerlijke' tomatensoep.
De bedoeling is om de volgende dag ook nog in Leixoes te blijven en de bus te pakken naar Porto.

Bijna Spanje uit

Inmiddels is het al weer ruim een week geleden dat we vertrokken zijn uit Portosin en liggen nu in Bayona.
Deze Ría zal de laatste Spaanse zijn, we gaan één dezer dagen naar Portugal en gaan daar de Portugese Rio's bekijken.
We hebben, voordat we in Bayona aankwamen, Ría de Pontevedra aangedaan. Daar lagen we voor het strand bij Sanxenxo. Bij het aankomen dachten we even bij een strand aan de Costa Brava te zijn beland.

op het strand bij Sanxenxo is het nog rustig

Hotels en restaurants langs de boulevard, heel druk bezocht strand volop met parasols en ligstoelen, veel boten voor anker (motorboten maar ook een aantal zeilboten). Aan het einde van de dag keert de rust terug. Boten lichten het anker en de vele waterscooters zijn uitgeraasd.
Het was wel heel druk maar ook oer gezellig.

Bij ons vertrek uit Portosin hebben we veel last gehad van de rook die werd veroorzaakt door de bosbranden. Die rook sloeg ons op de keel, dus lange tijd maar een doek voor neus en mond gehouden. Gelukkig hadden ze na een paar dagen alle branden onder controle.

De tweede avond bij Sanxenxo werden we getrakteerd op schitterend vuurwerk. Dan heb je het gevoel dat je, zo liggend achter je anker, eerste rang ligt.
Deed ons terug denken aan de vele keren dat wij voor anker lagen in de Hoornsche Hop. De laatste vrijdag van de Hoornse kermis is daar altijd een groots vuurwerk. Met opstappers, hapjes en drankjes liggend achter je anker kijkend naar een prachtig vuurwerk. Na afloop terug naar de Grashaven en met z'n allen nog even de kermis over en een oliebol scoren. Ondertussen maar hopen dat er iemand met mij in een attractie wil, helaas nooit een slachtoffer gevonden.
Wij bewaren dierbare herinneringen aan deze avonden.

Na deze tweede nacht worden we wakker in een grijze wereld. Mist! We willen eigenlijk naar de volgende Ría (Ría de Vigo) ongeveer 20 mijl varen. We besluiten nog te blijven liggen, wellicht knapt het weer straks nog wat op. Gaan vast brood bakken; kneden deeg voor een mueslibrood en niet heel veel later komt ons de lekkere geur tegemoet van heerlijk vers brood.
In de loop van de middag gaat de mist wat verdwijnen, het is te laat om nu nog naar Ría de Vigo te gaan, we gaan naar de overkant naar 'Ensenada Bueu'.
Met alleen de genua uit leggen we dit stukje van 5 mijl af met als gezelschap een aantal dolfijnen. Altijd weer een genot om naar te kijken.
Het is wel koud onderweg, dat zijn we niet meer gewend na al die prachtige zonnige weken. Als het anker bij Bueu te water ligt komt er een waterig zonnetje tevoorschijn, we kunnen een beetje opwarmen. Samen met dit zonnetje, een kop koffie en een heerlijke oer-hollandse stroopwafel erbij (door de 3 ladies meegebracht) komt dit helemaal goed.
Henk overweegt nog even om het bijbootje op te pompen en naar de kant te gaan, echter lekker met een boek liggen in de kuip wint het.

Ook de volgende ochtend begint de dag met wat mist die tegen het middaguur wegtrekt. We besluiten dan alsnog anker op te halen en naar Ría de Vigo te gaan.
We hebben heerlijke zeiluurtjes achter de rug als we éénmaal voor anker liggen bij Moana. De wind heeft zich vandaag wel van alle kanten laten zien, niet alleen qua kracht maar ook van richting, waardoor het af en toe niet te bezeilen was. Vlak voor de ingang van Ría de Vigo hadden we zelfs nog een dikke windkracht 5, éénmaal binnen de baai nog maar windkracht 1 om een half uur later weer aan te trekken tot windkracht 4.
Moana ligt aan de overkant van de grote stad Vigo en ziet er vanaf de boot gezien wel gezellig uit. Henk gaat nog op verkenning uit en doet wat boodschappen. Het blijkt inderdaad een heel knus dorp met kleine straatjes en leuke winkeltjes.
Het weer is de laatste dagen wat van slag, de volgende dag regent het!! Wel jammer voor de marktkooplui.
Vigo zelf slaan we over als we na 2 dagen Moana verlaten om naar Bayona te zeilen. We kruizen de baai uit richting de ingang van de baai naar Bayona. Het is bijna helemaal te bezeilen
Bij de ingang kun je wel tussen een aantal rotsen door naar binnen, echter daar blijft niet zo heel veel water staan. Wij besluiten geen risico te nemen en gaan via de betonde route.

Wat een verschil deze baai met die van Vigo, deze ziet er wel heel gezellig uit. Als je Ría de Vigo binnenkomt en je vaart langs Vigo zelf dan zie je eigenlijk vanaf de waterkant alleen maar industrie.
Dan is het zicht op Bayona wel wat anders.

We gaan het hier nog wat verkennen, foto's maken en een bezoek brengen aan de replica van het schip van Columbus. Daar over de volgende keer meer en over een onverwachte ontmoeting.

repareren van visnetten is vrouwenwerk

in onze ogen een ondergepoepte tekkel!

hier vangen ze pulpo (inktvis) mee

Portosin - Ría Muros

Inmiddels is het 11 augustus en we liggen nog steeds in Portosin. Gelukkig kunnen we één dezer dagen weer verder. Bij het laatste bezoek, afgelopen woensdag, in het ziekenhuis bleek de breuk voldoende geheeld, gips werd verwijderd en revalideren maar. Nog 2 weken lopen met krukken en dan kunnen we weer wandelingen gaan maken om het gekweekte zitvlees er weer af te lopen. Joepie!!!
De afgelopen 5 weken zijn, ondanks de beperking van lopen, toch wel snel voorbij gegaan. Iedere dag even van de boot en je laten rondrijden in een rolstoel en dan een biertje doen op één van de terrassen op het pleintje of lekker gegrilde sardines eten tijdens een feestje georganiseerd door de jachtclub.

lekkere gegrilde sardines

Maar het hoogtepunt was toch wel het bezoek van de 3 ladies.

Visite, visite

Donderdag 4 augustus kwamen ze aan in Santiago waar wij ze hebben opgehaald met een auto. Wat een weerzien, super leuk. Volop genoten van de 5 dagen dat ze hier geweest zijn. Lekker kletsen, lekker eten, wijntje erbij. Greet was zo lief om tussendoor ook nog even ons haar te knippen.

Lunchen onderweg

Met de gehuurde auto konden we ze ook nog wat van de prachtige omgeving laten zien.
Ook is er door Trees en Greet een bezoekje gebracht aan Santiago de Compestela. Annie hebben we de haven van La Coruña laten zien om onderweg op de langste boulevard van Europa nog even lekker uit te waaien.
De dagen zijn voorbij gevlogen en dan is er weer het afscheid en ook dit afscheid doet pijn.


Het is hier aan de kust de afgelopen jaren niet zo warm geweest als dit jaar en ook de hoeveelheid regen is minimaal. Dit heeft tot gevolg dat er in de omgeving al een aantal bosbranden zijn geweest en er nog steeds branden zijn.
De harde wind van de afgelopen dagen bemoeilijkt het blussen. Van de week zelfs ruim 50 knopen wind, wat gelijk staat aan windkracht 10.
Vorige week moesten er zelfs blusvliegtuigen aan te pas komen. Deze kwamen over de haven aanvliegen om vlakbij de haven water in te nemen.

Blusvliegtuig komt water halen

De haven van Portosin is geen verkeerde plek om langere tijd te verblijven. De behulpzame dames van het havenkantoor hebben er alles aan gedaan om het ons naar de zin te maken en als ze iets voor ons konden regelen dan stonden ze voor ons klaar. Ook de havenmeesters zijn hier zeer behulpzaam geweest met van alles en nog wat.
Portosin is niet zo'n heel groot dorp maar heeft wel alles wat je dagelijks nodig hebt.
We zijn in deze haven ook een aantal mede-vertrekkers tegengekomen en dat is natuurlijk ook onwijs leuk. Om te horen hoe het hen is vergaan tijdens de oversteek van de Golf van Biskaje, hun verblijf in La Coruña en hun verdere reis. Inmiddels zijn zij vanmorgen vertrokken naar de volgende Ría. We zullen hen zeker, en ook andere vertrekkers, nog wel ergens onderweg tegenkomen.

haven van Portosin:  Real Club Náutico Portosin