Met 99 mijl voor de boeg kunnen we rond het middaguur vertrekken vanuit Key West om de volgende ochtend met daglicht Marina Hemingway bij Havana binnen te lopen.
De wind en de windrichting zijn ons gunstig gezind, het enige waar we rekening mee moeten houden is de golfstroom (als we deze te vroeg oversteken dan kunnen we de stroom behoorlijk tegen krijgen).
Alles loopt volgens plan, hier houden wij zeilers van. 5 mijl voor de kust van Cuba proberen we via de marifoon contact te leggen met Douane, wat helaas niet lukt. Na een aantal pogingen krijgen we een vriendelijke havenmeester van de marina op kanaal 16.
Kunnen gewoon doorvaren en straks kunnen we aanleggen voor het douanekantoor, hij zal douane en immigratie vast inlichten dat we er aan komen.
Inmiddels is het 08.15 uur als we vastliggen aan de kade, waar een dame en heer ons al staan op te wachten. Beide komen aan boord, hij is dokter en kijkt of we er gezond uitzien, zij is van de douane.
Formulieren invullen, daarna één voor één naar een kantoortje voor een foto. Jammer genoeg spreken wij geen Spaans en zij geen Engels, toch lukt het om alles correct af te wikkelen en anderhalf uur later liggen we afgemeerd op de aangewezen plek in de haven. In de loop van de dag komen er nog een aantal officieel uitziende heren aan boord, de één vraagt naar groente, de ander naar fruit (deze vraagt om geld, wat ten strengste verboden is), dan nog één voor ongedierte en als laatste de havenmeester: welkom in Cuba!!
Vroeger zal Marina Hemingway vast een prachtige haven geweest zijn, nu is het vergane glorie. Wat een armoedig gebeuren en bij een bezoekje aan het douchegebouw is het ons duidelijk, aan boord douchen.
Om ons alvast wat te verdiepen in de geschiedenis van Cuba hebben we de 7-delige documentaire ‘Cuba Libre’ op Netflix gekeken, de moeite waard.
Gaat over de periode van leider Batista, de Russische inmenging, de gebroeders Fidel en Raúl Castro, over rebellenleider Che Guavares, corruptie en over het doorlopende conflict met Amerika.
Tijd om zelf op verkenning uit te gaan, met de bus naar Havana, maar helaas zitten alle bussen die langsrijden vol. Dan maar een taxi, de chauffeur heeft natuurlijk in de gaten dat we toeristen zijn en vraagt de hoofdprijs (3x zoveel als normaal), we laten hem doorrijden. Uiteindelijk stopt er een lege bus voor ons en brengt ons voor een klein bedrag naar Havana, wat we na 45 minuten rijden bereiken. Vandaag doorlopen we het “nieuwe” Havana, op een andere dag zullen we het “Oude Havana” gaan bekijken.
Wat ons meteen op valt is dat er op heel veel plekken lange rijden mensen staan te wachten. Ze moeten in de rij staan om geld op te nemen, maar ook voor brood, bij de hotdog kraam een lange rij, ook bij de ijssalon moet je wel heel erg zin hebben in een ijsje van Coppelia (45 minuten wachten). Cubanen zijn gewend om in de rij te staan voor van alles en nog wat, denk dat ze drie kwart van hun leven in een rij staan.
Ook wij ontkomen niet aan wachten als we geld willen opnemen, sluiten gewoon achteraan en 55 minuten later staan we met onze CUC’s en CUP’s buiten. (CUC’s is voor niet ingezeten en CUP’s of te wel pesos is nationaal geld).
Zijn wel al in het bezit van de Cubaanse internetkaarten, 1 kaartje = 1 uur internet. Nu is er niet overal ontvangst, dus goed opletten waar veel mensen met hun telefoon in de weer zijn en daar ploffen ook wij neer. Even contact hebben met Nederland en whatsapp checken, goed dat we toch altijd weer ergens internet hebben.
Na een aantal uren rondgeslenterd te hebben nemen we een taxi terug naar de boot. Stappen uiteindelijk in een taxi die in NL meteen de schroothoop op zou moeten. De binnenkant zit met spanbanden aan elkaar gesjord en her en der nog een balk aangelast, met iedere bocht denk ik dat de spanbanden los zullen komen. Het gaat gelukkig goed, we worden keurig netjes bij de haven afgezet.
Onze eerste dag met ervaringen in Cuba!
De volgende ochtend eerst lekker vers brood halen voor het ontbijt en dan gaan we rondom de haven verkennen. Bij de haven ligt de wijk Jaimanitas die bekend staat om zijn gevels en muurtjes met mozaïk voorstellingen.
Grappig gedaan, nieuwe en oude huizen, die veelal voorzien zijn van mozaïk. Al lopende komen we diverse groente- en fruitstalletjes tegen, maar iets om een bak koffie te drinken kunnen we schudden, jammer.
Hebben zelf lunch meegenomen die we nuttigen bij een pleintje waar de jeugd volop aan het voetballen is en waar iedereen met zijn telefoon in de weer is, dus ja hier is ontvangst. Internetten dus!
Voor ons bezoek aan het ‘oude Havana’ pakken we bij het hotel aan de overkant een bus die ons naar een hop on- hop off bus brengt, prima geregeld. Op deze manier zien we veel van de omgeving, wat niet altijd een plezierige ervaring is, wat een krottenwijken en bende op straat kom je tegen, ongelofelijk.
 |
| Begraafplaats zo groot als wel 25 voetbalvelden |
Op dit plein stonden vroeger op de Dag van de Arbeid duizenden Cubanen uren te luisteren naar de redevoeringen van Castro.
Onderweg kijken we onze ogen uit naar de kleine winkeltjes waar van alles en nog wat te koop is, iedereen biedt wel iets te koop aan.
 |
| bij gebrek aan sportfaciliteiten gewoon op straat |
Gaan op de muziek af, in de oude straatjes volop Cubaanse muziek te horen en her en der ook dansende mensen. Om jaloers op te worden zoals de Cubanen bewegen, jong en oud!
Kijken onze ogen uit als we genieten van een Mojito en Cuba Libre, gewoon leuk mensen kijken, niets leuker toch!
Hier in Cuba geen supermarkten zoals in Nederland, hier is veel schaarste aan levensmiddelen. De winkels zijn afhankelijk van wat er ingevoerd kan/mag worden. Wat bij ons een normaal dagelijks gebruik is het gebruik van toiletpapier, hier niet. De keren dat het te koop is zie je lange rijen mensen met hun armen vol rollen papier. Als je op pad gaat is het zaak dat je zelf je toiletpapier meeneemt, wel zo handig.
Zo kan het ook gebeuren dat je veel mensen met de armen vol tl-buizen ziet lopen omdat er net een container gelost is.
Soms kom je supermarkten tegen die iets meer te koop hebben, maar die zijn een uitzondering. Je ziet ook veel winkels die de schappen gevuld hebben met maar 6 soorten aan producten, dan zie je bv schappen vol met alleen havermout, afwasmiddel, chips, houdbare melk, luiers en linzen.
Deze schaarste geldt niet voor rum (de oorsprong van Bacardi ligt in Cuba) en ook sigaren zijn volop te koop.
Helaas tikt de klok door en moeten we terug naar de hop on-hop off bus om ons weer op tijd af te laten zetten bij de bus die ons terug brengt naar het hotel.
Zitten een paar dagen storm met windkracht 7 tot 8 uit te zitten voordat we vertrekken naar Maria la Gorda, een baai richting de zuidkant van Cuba.
Nadat ze gezien hebben dat we nog steeds onze fietsen aan boord hebben, krijgen we de nodige papieren om verder te mogen trekken.
Fietsen zijn een dingetje hier, bij het inklaren heeft iedereen al naar fietsen gevraagd en ze wilden ze allemaal zien. Waarom? Geen idee, is ons ook niet duidelijk geworden.
Tot later!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Welkom