Lange wintermaanden in Deltaville

2019 is alweer 2 maanden oud, wat vliegt de tijd!

Sinds 1 december 2018 liggen wij bij Deltaville Marina aan de Jackson Creek, lekker aan een steiger. Niet zo maar een steiger, nee één waar wel twee boten kunnen liggen. De kleinere boxen zijn ook wel groot genoeg alleen is het er iets te ondiep voor ons om daar te komen.
Maar goed, we liggen hier prima.

Waren erg benieuwd hoe de kou hier zou uitpakken. Uit voorzorg hebben we vanuit Nederland nog maar drie extra elektrische kacheltjes meegenomen. Zijn hier ook wel te koop alleen koop je hier alle elektrische apparaten op 110V, dat voltage werkt niet bij ons.

Hebben in januari wel een aantal koude nachten gehad van maximaal min 10, echter de meeste nachten is het kwik niet onder de min 4 gedaald.
De temperaturen overdag lagen dan zo rond het vriespunt.
De wind veroorzaakte opspattend water wat er voor zorgde dat er flink wat ijs aan onze stootwillen kwam te zitten.

Dit tot tegenstelling tot de temperaturen in Washington en New York (Washington hemelsbreed 100 mijl hier vandaan) waar het héééél koud is geweest en er veel sneeuw is gevallen. Hebben van menigeen uit Nederland de vraag gekregen; houden jullie het warm, is de Jackson Creek niet dichtgevroren! De schaatsen hoefden niet geslepen te worden en de slee kon opgeborgen blijven (niet dat we het mee hebben, maar van wijze bij spreken).

Sneeuw is hier wel gevallen, nou ja sneeuw, 1 centimeter!!

Het weer in februari is heel wisselvallig geweest. Dagen van 18 graden, uit de wind in de zon is het dan heerlijk genieten.

Maar er waren ook dagen dat het rond het vriespunt was en dagen dat de regen met bakken uit de lucht kwam.
Wel zien we hier langzaam de lente aanbreken. Herten zien we volop tijdens wandelingen, de eekhoorntjes laten zich dan ook steeds vaker zien en de narcissen (daffodils in het Engels) schieten de grond uit.

Hebben we alleen maar bij de haven rondgehangen? Nee zeker niet, we hebben een auto gehuurd. Als je hier bent moet je toch een beetje cultuur/historie snuiven.

De eerste dag brengen we door in Richmond, een grote stad wat 1,5 uur rijden is vanaf Deltaville.
Wil je wat gaan bekijken dan ontkom je er niet aan om grote afstanden af te leggen, wat voor een Amerikaan heel gewoon is.
Zij rijden 3 tot 4 uur heen om ‘even’ bij iemand op bezoek te gaan en dan dezelfde tijd terug naar huis (is je dag weer gevuld). Als wij ze dan vertellen dat wij in die tijd Nederland van Noord naar Zuid gehad hebben en wij zeker geen 3 tot 4 uur in de auto gaan zitten om ‘even’ iemand een bezoekje te brengen, staan ze je een beetje aan te gapen.

Helaas hebben we van de oude stad Richmond niets gezien, ons bezoek aan de Apple Store (Henk zijn Ipad doet niet meer wat hij wil) heeft veel tijd gekost en ook het activeren van onze Amerikaanse telefoon heeft meer tijd gekost dan ons lief was.

Richmond is de hoofdstad van de staat Virginia en werd voor het eerst verkend door Engelse kolonisten rond 1607. In 1737 werd de stad gesticht op de plek waar ooit de hoofdstad was van het Indiaanse Rijk Powhatan.
Pas in 1782 werd Richmond officieel de hoofdstad, dit gebeurde kort na de Engelse overgave in de Amerikaanse Onafhankelijksoorlog.

We hebben Rob (vd Bojangles) gevraagd om een dag met ons mee op pad te gaan. Hebben met hem afgesproken dat wij om 09.00 uur bij hem zijn. ’s Morgens om 08.00 uur gaan we op weg en klokslag de afgesproken tijd arriveren we bij Yankee Point Marina.
Rob heeft de koffie klaar en heerlijke zelfgebakken cake. Lijkt daar een beetje op Heel Holland bakt maar dan aan boord van de Bojangles.
Rob gaat alleen mee omdat Baudine nog in Nederland is, zij zal op 28 maart weer terug aan boord zijn van de Bojangles.

Na de koffie gaan we richting Williamsburg, Yorktown en Jamestown.
Williamsburg is één van de 38 onafhankelijke steden in Amerika en was voor Richmond de hoofdstad van Virginia.
Wij bezoeken Colonial Williamsburg, daar kun je nog proeven hoe het er vroeger aan toe ging. In het  ‘open lucht museum’ waan je je een beetje terug in het koloniale tijdperk en je snuift er wat op van de Amerikaanse geschiedenis. Figuranten verzorgen rondleidingen, maar je kunt ook zelf heerlijk rondlopen en een bezoekje brengen aan oa het Gouveneurs Paleis of even een kijkje nemen bij de zilversmit, de tinnengieterij (waar ook kogels gemaakt werden), de bakkerij maar ook de apotheek van vroeger.
Dit museum was zeer zeker een bezoekje waard.

 Gouveneurshuis met zijn interieur:

 zo reed men vroeger rond:

straten met links en recht allerlei winkeltjes

 

 Capitol:

Na de lunch staat Yorktown op het programma.

Bij Yorktown heeft van 28 september tot 19 oktober 1781 een veldslag plaatsgevonden tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog; Slag bij Yorktown.
Tijdens de veldslag stonden de Amerikaanse Opstandelingen onder leiding van George Washington.
De Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog (1775-1783) was de oorlog tussen Groot Brittanië en de koloniën die later de Verenigde Staten zouden worden. De oorlog was een onderdeel van de Amerikaanse Revolutie en resulteerde in de onafhankelijkheid van de Verenigde Staten.
In de oorlog tussen de Noorderlingen en de Zuiderlingen zijn heel veel slachtoffers gevallen, ook zijn de indianen slachtoffer geworden van deze oorlog.

We vervolgen onze reis naar Jamestown. Deze stad werd gesticht op 14 mei 1607, tot 1612 beleefde Jamestown moeilijke jaren door honger, ziektes en conflicten met Indianen. Met de komst van de tabaksplant ging het veel beter, die plant bleek zeer lucratief te zijn.
Er zijn twee films die gaan over de eerste jaren van Jamestown, één daarvan is de disneyfilm Pocahontas uit 1995 en de ander The New World uit 2005.
In deze films gaat het vooral over de liefdesrelatie tussen Indianenprinses Pocahontas en de eerste leider van de kolonisten, John Smith. Uiteindelijk zal ze niet met Smith trouwen maar met John Rolfe, met hem gaat ze uiteindelijk naar Engeland waar ze in 1617 sterft.

Pokahontas uit de Disneyfilm

Tijd om zo langzamerhand weer naar de boten terug te gaan. Gaan niet dezelfde weg terug, maar nemen de veerpont die vaart over de James River naar Surry. Eénmaal aan de overkant nemen we nog wat toeristische routes en genieten van een prachtige omgeving.
Als we na een rit van 2,5 uur uiteindelijk vlakbij de boot van Rob zijn hebben we wel zin in wat te eten en drinken.
In het plaatsje Kilmarnock sluiten we deze gezellige dag, die vol zat met cultuur en historische wetenswaardigheden, af bij de Italiaan.
Nadat we Rob bij zijn boot gedropt hebben en wij nog één uur gereden hebben zijn ook wij terug aan boord.

Hadden we de eerste twee dagen prachtig weer, zo anders is het op derde dag. Regen, regen en regen.
Besluiten om deze dag de ochtend te gebruiken voor het doen van boodschappen en in de middag gaan we een kijkje nemen bij Indianenreservaat Pamunkey aan de Pamunkey River en het Mattaponi reservaat.

Helaas is er niets meer terug te vinden van vroeger tijden en konden wij het museum bij Pamunkey jammer genoeg niet vinden, schijnt wel de moeite waard te zijn.

Een goede reden om nog een keer een auto te huren.

De auto is ingeleverd, tijd om verder te gaan met klussen op en rondom de boot.
Er wachten ons ook een paar dagen met de boot op de kant, er komt water bij de olie van de saildrive en dat is niet oké. Repareren maar!!

Tot later!!