Bahamas vervolg

Nog een paar dagen en dan verlaten wij de Bahamas op weg naar Amerika.

Eerst nog even Nassau verder verkennen. Nassau is de hoofdstad van de Bahamas en ligt op het eiland New Providence. Dit is ook de plek waar dagelijks 4 tot 5 cruiseschepen afmeren, wat je merkt ‘downtown’ waar je struikelt over de toeristen en waar je te kust en te keur allerlei prullaria kunt kopen (in onze ogen de één nog kitscheriger dan de ander). Anderen zien dat gelukkig anders wat goed is voor de lokale economie.

Om 'downtown' te geraken pak je een willekeurige bus die je vervolgens voor 1,25 dollar naar de stad brengt. Bijkomstigheid bij dit vervoer dat het voor ons ook meteen een sightseeing is, de bus rijdt door allerlei wijken waar mooie grote huizen staan maar ook  huizen waarvan je denkt: hier kunnen toch geen mensen meer wonen? moet dat niet tegen de vlakte?

Onze laatste ervaring met een busrit is die van 7A, weer een andere route om in de stad te komen. Er zit een lief vrouwtje voor ons die probeert ons iets te vertellen over de buurt waar we rijden. Helaas is ze niet zo heel goed te verstaan met die ene tand die ze nog in haar mond heeft. Om toch wat terug te zeggen laten we haar weten dat wij de gospel muziek die door de bus schalt prachtig vinden, waarop zij uit volle borst begint mee te zingen en niet veel later krijgt zij bijval van een andere passagier. Het is dus super gezellig in de bus.

De stad zelf is een mengeling van mooi, lelijk, oud, veel kleur. We slenteren wat heen en weer, zitten vervolgens weer even op een bankje om mensen te kijken (blijft altijd leuk).

Aan de overkant van New Providence ligt Paradise Island met het beroemde roze Paradise Hotel waar je voor minimaal 400 dollar per nacht mag slapen!
Op Paradise Island, waar vroeger het vliegveld was, is nu ook een golfbaan waar rondom huizen gesitueerd zijn en dan niet zomaar huizen. Paleizen met grasvelden waar alle grassprietjes even lang zijn en alle zandkorrels op de strandjes keurig vlak liggen. Je kunt zien dat hier geld staat en dan bedoel ik ook veel geld.
Je kunt je met een veerbootje laten vervoeren naar Paradise Island of je kunt te voet over de Sidney Portier brug. Wij gaan heen met het bootje en terug over de brug.Is New Providence en Paradise Island een plek waarvan wij zeggen: hier wil ik nog een keer terug? Nee, was leuk om te zien maar dan zijn er op de Bahamas veel mooiere plekken. Het is een prachtig zeilgebied met 700 eilandjes (bewoond en onbewoond) met super mooie ankerplekken waar het zomaar kan voorkomen dat je er alleen ligt of op een, vooral bij Amerikanen, populaire plek met 200 boten.

Voordat wij uiteindelijk bij New Providence aankwamen hebben we eerst nog wat andere plekken aangedaan. Op Eerste Paasdag vertrokken van Rum Cay op weg naar de Great Exuma’s. Dit was een zeildag die ons de hele dag heeft beziggehouden. We begonnen de dag met gereefd grootzeil en genua, daarna was het boom erin, boom eruit, reven uit grootzeil, grootzeil helemaal weg, zeil over bakboord, zeil over stuurboord, boom er weer in, niet veel later boom er weer uit en we eindigden zeilend alleen op  grootzeil. Na een fantastische tocht van 40 mijl ben je bijna op de eindbestemming moet je eerst nog 5 mijl laveren om de nodige rotsen te ontwijken die onder water liggen. Wij hebben dit op de motor gedaan, vonden het al zeilend te risicovol.  

Ja wat te zeggen over de Great Exumas. Iets meer boten dan op Long Island en Rum Cay (zo’n stuk of 200) en vele malen exotischer met helder blauw water en lange prachtige zandstranden. Ja het kon dus nog mooier dan op Long Island.
Lastig om een anker plekje te vinden? Nee, hier is meer dan genoeg ruimte voor iedereen.
Ons anker ligt vlakbij Georgetown, dit blijkt een iet wat armoedig vervallen gezellig zooitje te zijn waar de 2 supermarkten goed bevoorraad zijn.
Wij hebben geen zin meer om van boord te gaan, het is inmiddels 19.00 uur. Gaan pannenkoeken bakken, dan een bak koffie en dan lekker vroeg naar bed. Rob en Baudine, die iets voor ons liggen, gaan de stad nog verkennen.
 
Tweede Paasdag, brunchen aan boord van de Bojangles! Rob komt met zijn dinghy even langszij, hij is duidelijk nog aan het bijkomen van de meer dan gezellige avond gister, nog een beetje last van een kater.
Met allerlei spullen uit de voorraad kast en de eieren uit Rum Cay hebben we een goed gevulde paasbrunch en het was gezellig.

De volgende dag hebben we een gezellig weerzien met Bob en Anja van de Sea for Miles. Voor het laatst kwamen wij hen tegen op de Kaap Verden in december 2016, zij blijken al een paar maanden hier door te brengen.
Aan het eind van de middag ontmoeten wij hen weer, samen met Rob en Baudine op het strand.
Baudine en ik gaan nog even in het water liggen, daar liggen/zwemmen we niet alleen. Kleine roggen die rondom je heen zwemmen, bijzonder zo dicht bij dat je ze kunt aanraken (nee ik niet).

Zitten lekker aan een biertje, krijgen ondertussen van Bob en Anja allerlei tips over de Bahamas, moeten we gaan volleyballen! NL tegen USA. Beginnen met ons 6-en, eindigen met 8 spelers in het veld. Ook bij de tegenpartij staan er een paar extra spelers. Het maakt allemaal niets uit, het is super leuk, lachen en we winnen, YES!!!

Inmiddels liggen wij voor anker aan de overkant van Georgestown bij Stocking Island, dit is waar de meeste boten  voor anker liggen. 

Rob en Baudine moeten helaas verder, voorlopig nemen we dus afscheid van elkaar en zien elkaar ergens in Amerika.

Wij genieten nog een paar dagen van dit paradijs voordat ook wij het anker lichten en naar Big Galliot Cay verhuizen. Helaas geen wind, we motoren grotendeels de 41 mijl. Ook hier is het weer oppassen met de rotspunten onder water en hebben bij het binnenvaren te maken met stroom tegen, gaan van 5,5 knoop terug naar 1,6 knoop. Wel een mooi ankerplekje hier, we zijn alleen. Henk ligt als eerste te water en ik roep nog even: geen vissen? (ben niet zo’n snorkelheld) Nee, oké ik kom ook. Het is koud, maar goed lig te water kijk om me heen en zie een grote barracuda naast me liggen, ik was niet ver van de boot dus zat ik er weer heel snel bovenop.

Vanaf Galliot Cay varen we al motorzeilend naar het 17,5 mijl verderop gelegen Black Point. Dit is een redelijk dorp in de Exuma Sound en hier woont ook de één na grootste Exuma bevolking. Van Anja hadden we vernomen dat je hier prima je was kunt doen, dus op zoek naar de wasmachines. Een paar uur later is alles weer schoon en opgeborgen in de kast. Tijd om het eiland wat te gaan verkennen. Wat hier meteen opvalt is dat de mensen als vervoer in golfkarretjes rijden en er is hier niet eens een golfbaan!

Slenteren wat door de hoofdstraat en maken meteen vrienden. 

Een klein meisje komt naar ons toe en vraagt hoe we heten en wil meteen haar snoepjes met mij delen.

 Even later maakt Henk kennis met een jongetje dat aan het basketballen is, maar hij is te klein om de bal ook maar enigszins in de buurt van de basket te krijgen, maar hij geeft niet op. 

Hebben nog even gelegenheid om een weerbericht op te halen, er komt vannacht iets meer wind wat wel iets meer deining zal veroorzaken. We zullen zien vannacht, ankeralarm staat aan dus mocht het anker gaan krabben dan zijn we zo gewaarschuwd.
Iets minder wind gaven ze aan maar niet WINDKRACHT 8, dat werd dan ook iets meer dan een ietsje meer deining. Gelukkig nam deze harde wind na 3 uur weer af en ook de deining werd minder, konden we in ieder geval nog een paar uurtjes slapen voordat we morgenochtend naar Little Major Spot gaan.

Ondanks dat het maar 7,5 mijl varen is gaan we toch vroeg weg, hebben de hele dag om wat rond te kijken bij Little Major Spot, Big Major Spot en Staniel Cay, deze drie plekken liggen vlak bij elkaar.
Het is een beetje ééntonig aan het worden maar ook hier bij Little Major Spot is het prachtig, er liggen al een paar boten voor anker maar voor ons is meer dan plek zat.

Gaan met de dinghy eerst naar Big Major Spot. Hoe kun je bij toeristen geld uit de zak kloppen? Nou om varkens daar op dat strand los te laten, vervolgens toeristen een boottoer laten boeken en dan naar dit eiland varen met aan boord zakken wit brood en dan varkens voeren.

Vervolgens varen we langs Staniel Cay, gaan daar op zoek naar de beroemde Thunderball grot daar waar ooit een scene is opgenomen naar de gelijknamige James Bond film. Je kunt de grot gewoon inzwemmen bij laag water, helaas zijn wij er met hoog water en aangezien ik niet weet hoe ver en diep je onderwater moet zwemmen om in de grot te komen, laten wij de binnenkant aan ons voorbij gaan.

Had wel heel bijzonder geweest om een kijkje te nemen. Mijn grootste James Bond fan, mijn vader, had dit geweldig gevonden. Jaren zijn we (mijn vader, Ronald (broer), ik en later met mijn neef Kevin erbij) naar de nieuwste James Bond films geweest om daarna met z’n 4-tjes lekker een broodje shoarma te bunkeren. Om de traditie, na het overlijden van mijn vader, in ere te houden gaan Ronald, Kevin en ik nog altijd naar de nieuwste James Bond film en natuurlijk na afloop de shoarma.

Tijd om naar Highborn Cay te gaan wat een tocht is van 41 mijl, deze mijlen kunnen we heerlijk zeilend afleggen met alleen de genua. Blijven hier maar één nachtje voor anker om vervolgens door te varen naar Athol Island, dit eilandje behoort tot New Providence en vlakbij Nassau ligt. Het is inmiddels 15.30 uur als we het anker droppen bij Athol Island en alvast uitzicht hebben op Paradise Island en Nassau.

Omdat we nog niet weten of we voor anker gaan of in een jachthaven gaan liggen bij Nassau besluiten we in onze dinghy op onderzoek uit te gaan. Blijkt niet zo’n goed idee, het is toch best een aardig eindje varen en met al die snelle boten die rondom ons heen denderen, dus veel water in het bootje veroorzaken, besluiten we om te keren en met de boot te gaan. Hebben in de verte boten voor anker zien liggen, dat moet dus goed komen. Het komt goed, we vinden een prima plekje voor Nassau Harbour Club Marina.
In de dinghy gesprongen en naar de kant om een beetje rond te lopen en de benen te strekken. We moeten op zoek naar een supermarkt als we vanavond nog willen eten. Een taxi brengt ons bij de supermarkt en een locale bus brengt ons weer bij de haven terug. De rest van de dagen zal ons vervoer de locale bus zijn. Onze dinghy ligt bij Poop Deck, een bar/restaurant, waar we één van onze duurste biertjes drinken sinds we onderweg zijn. Twee locaal gebrouwen flesjes bier voor US dollar 13,48 (12,50 euro)!!!! Oké Poop Deck is dan wel de bar/restaurant van de chique Nassau Yacht Club, maar dit sloeg alles.
Volgende keer gaan we daar alleen een biertje drinken tijdens Happy Hour, dan drinken we voor half geld.

Het volgende verhaal zal vanuit Amerika komen, onze eerste stop zal West Palm Beach in Florida worden.
Daar zullen we in ieder geval een weerzien hebben met Karina en Gerard (K’dans), zo benieuwd naar al hun verhalen sinds ons vertrek uit Curacao in oktober 2017.