De Lacrosse wedstrijd begint om 16.00 uur, omdat er regen op
komst is gaan we bijtijds richting stadion, hopelijk hebben we een overdekte
plek.
Eénmaal bij het stadion blijkt de wedstrijd verzet naar 18.00 uur dit vanwege
het onweer wat onderweg is.
Het is een kwartiertje lopen naar waar we de dinghy geparkeerd hebben, éénmaal daar hebben we geen droge vezel meer aan ons lijf en soppen we in onze schoenen. Waren nog geen 2 minuten bij het stadion vandaan of de hemelsluizen gingen volop open. Terug aan boord eerst maar droge kleren aan en wachten tot 18.00 uur voor een nieuwe poging.
Bij onze tweede poging blijkt de wedstrijd om 17.30 uur al begonnen, gelukkig
bestaat de wedstrijd uit 4 x 15 minuten. Het is maar goed dat we ons van te
voren hebben ingelezen in de spelregels, anders weet je helemaal niet wat er
allemaal gebeurt op het veld.
 |
| Boston |
 |
| Navy |
Achteraf had Baudine de kaartjes niet hoeven te regelen, nergens zijn ze
gecontroleerd en was het makkelijk om een plekje in te nemen onder een afdak
gezien de weinige mensen die de wedstrijd aan het volgen waren.
Al met al was het een onwijs leuk attractief spel en hebben we genoten.
Vandaag geen roeiwedstrijd met de dinghy, geen koekhappen of
andere spelletjes op Koningsdag.
Wel hijsen we een nieuwe vlag, gaat de oranjewimpel uit en zijn er oranjesoesjes gebakken op de Bluenose die we samen met de Bojangles verorberen met een lekker wijntje erbij (inmiddels is het al 5 uur hahaha en anders zou Gerard van de K'dans zeggen: ach wat maken we ons druk, ergens ter wereld is het wel 5 uur).
Wel hijsen we een nieuwe vlag, gaat de oranjewimpel uit en zijn er oranjesoesjes gebakken op de Bluenose die we samen met de Bojangles verorberen met een lekker wijntje erbij (inmiddels is het al 5 uur hahaha en anders zou Gerard van de K'dans zeggen: ach wat maken we ons druk, ergens ter wereld is het wel 5 uur).
Voor ons is het tijd om te vertrekken, niet dat we heel veel haast hebben, wij
hoeven pas op 15 mei in New York te zijn om Anja en Pieter op te halen.
Trekken om 06.00 uur het anker omhoog en varen even langs de Bojangles waar Baudine, ondanks het onmenselijk vroege tijdstip, in de kuip staat om ons uit te zwaaien, waarna zij weer lekker het bed induikt.
Trekken om 06.00 uur het anker omhoog en varen even langs de Bojangles waar Baudine, ondanks het onmenselijk vroege tijdstip, in de kuip staat om ons uit te zwaaien, waarna zij weer lekker het bed induikt.
Het is koud, héél koud, lange onderbroek en dikke trui en
nog steeds hebben we het koud!!
Kunnen, zodra we de geul uit zijn, wel zeilend richting Chesapeake City. De voorspellingen voor deze dag zijn gunstig, de eerste uren ZuidZuidOost en later zal de wind draaien naar NoordOost om ons vervolgens het Chesapeake/Delaware kanaal door te blazen voor de laatste 7 mijl van de totale 59 mijl die we te gaan hebben.
Wellicht is er voor Piet Paulusma een baantje weggelegd in Amerika als hij in Nederland niet meer aan de bak komt.
Zó vaak zitten ze er hier naast, zo ook weer vandaag. De wind draait uiteindelijk aan het eind van de ochtend niet naar de richting die wij nodig hebben en moet uiteindelijk de motor bij om toch nog maar een beetje vooruit te gaan.
Er is nog een uurtje te varen als de wind eindelijk uit de goede hoek komt maar dan blijft het niet bij 3 tot 4 bft maar trekt deze soms in vlagen aan tot wel 6/7 bft.
Ik weet het; bij zeilers is het ook nooit goed. Maar van geen wind in één keer zo veel wind is toch een beetje teveel van het goede.
Kunnen, zodra we de geul uit zijn, wel zeilend richting Chesapeake City. De voorspellingen voor deze dag zijn gunstig, de eerste uren ZuidZuidOost en later zal de wind draaien naar NoordOost om ons vervolgens het Chesapeake/Delaware kanaal door te blazen voor de laatste 7 mijl van de totale 59 mijl die we te gaan hebben.
Wellicht is er voor Piet Paulusma een baantje weggelegd in Amerika als hij in Nederland niet meer aan de bak komt.
Zó vaak zitten ze er hier naast, zo ook weer vandaag. De wind draait uiteindelijk aan het eind van de ochtend niet naar de richting die wij nodig hebben en moet uiteindelijk de motor bij om toch nog maar een beetje vooruit te gaan.
Er is nog een uurtje te varen als de wind eindelijk uit de goede hoek komt maar dan blijft het niet bij 3 tot 4 bft maar trekt deze soms in vlagen aan tot wel 6/7 bft.
Ik weet het; bij zeilers is het ook nooit goed. Maar van geen wind in één keer zo veel wind is toch een beetje teveel van het goede.
Moesten we vorig jaar nog goed zoeken naar een ankerplekje
bij Chesapeake City zo anders is het nu, we zijn de enige!!
Duiken vanavond vroeg het bed in, zijn uiteindelijk al vanaf 05.30 uur in de weer.
Vorig jaar wilden we naar het plaatselijke museum waar het
gaat over de aanleg van het kanaal, helaas was het toen gesloten.
We wagen een nieuwe poging en krijgen vandaag wel inzicht hoe en waarmee het kanaal is uitgegraven. Veel modder, zweet en tranen heeft het gekost.
Het Chesapeake/Delaware kanaal is nu 14 mijl (26,5 km) lang, 450 voet (148,5 mtr) breed en 35 voet (11,5 mtr) diep en loopt dwars door de staten Maryland en Delaware heen.
Bij het begin van uitgraven was het kanaal maar 66 voet (21,5 mtr) breed en 10 voet (3,3 mtr) diep, uiteindelijk werd pas in 1970, na meerdere verbredingen en uitgravingen, de huidige afmetingen bereikt.
Zo rond het jaar 1650 kwam de Nederlander Augustine Herman met het voorstel om de Delaware Rivier en Chesapeake Bay met elkaar te verbinden dmv een kanaal. Dat zou 300 mijl tijdwinst gaan opleveren oa voor de vele vrachtschepen tussen Philladelphia en Baltimore. In 1804 werd er begonnen met het uitgraven van het kanaal, hebben er ruim 2600 mensen aan gewerkt en heeft het toen ruim $2,5 miljoen dollar gekost. Al met al heeft dit kanaal tussen 1804 en 1970 ruim $30 miljoen gekost.
Het project heeft nog een aantal jaren stilgelegen vanwege geldgebrek maar uiteindelijk werd het C&D kanaal in 1829 in gebruik genomen en was de visie van A. Herman gerealiseerd.
We wagen een nieuwe poging en krijgen vandaag wel inzicht hoe en waarmee het kanaal is uitgegraven. Veel modder, zweet en tranen heeft het gekost.
Het Chesapeake/Delaware kanaal is nu 14 mijl (26,5 km) lang, 450 voet (148,5 mtr) breed en 35 voet (11,5 mtr) diep en loopt dwars door de staten Maryland en Delaware heen.
Bij het begin van uitgraven was het kanaal maar 66 voet (21,5 mtr) breed en 10 voet (3,3 mtr) diep, uiteindelijk werd pas in 1970, na meerdere verbredingen en uitgravingen, de huidige afmetingen bereikt.
Zo rond het jaar 1650 kwam de Nederlander Augustine Herman met het voorstel om de Delaware Rivier en Chesapeake Bay met elkaar te verbinden dmv een kanaal. Dat zou 300 mijl tijdwinst gaan opleveren oa voor de vele vrachtschepen tussen Philladelphia en Baltimore. In 1804 werd er begonnen met het uitgraven van het kanaal, hebben er ruim 2600 mensen aan gewerkt en heeft het toen ruim $2,5 miljoen dollar gekost. Al met al heeft dit kanaal tussen 1804 en 1970 ruim $30 miljoen gekost.
Het project heeft nog een aantal jaren stilgelegen vanwege geldgebrek maar uiteindelijk werd het C&D kanaal in 1829 in gebruik genomen en was de visie van A. Herman gerealiseerd.
Foto's rondom Chesepeake City:
Gelukkig is het vandaag prachtig weer als we vertrekken voor
de 60 mijl naar Cape May in de staat New Jersey.
In het kanaal hebben we de stroom mee, lekker opschieten dus!! Ook als we éénmaal het kanaal hebben verlaten hebben we de stroom nog mee alleen laat de wind ons in de steek. Dat gaat niet opschieten zo, motor maar bijgezet om toch maar voor donker bij Cape May te zijn.
Om 18.30 uur besluiten we aan de ZuidOost kant bij Cape May te ankeren om hier een nachtje door te brengen en dan morgenochtend de laatste 16 mijl (nog altijd ruim 3 uur varen) af te leggen om vervolgens binnen, lekker achter de dijk, te gaan liggen.
Wat hebben we een ontvangst comité, dolfijnen rond om ons heen, geweldig!
De nacht is niet één van de geweldigste, door de stroom en deining liggen we nogal eens dwars op de golven en dan is het binnenin de boot oppassen geblazen met alles wat niet helemaal vast staat.
In het kanaal hebben we de stroom mee, lekker opschieten dus!! Ook als we éénmaal het kanaal hebben verlaten hebben we de stroom nog mee alleen laat de wind ons in de steek. Dat gaat niet opschieten zo, motor maar bijgezet om toch maar voor donker bij Cape May te zijn.
Om 18.30 uur besluiten we aan de ZuidOost kant bij Cape May te ankeren om hier een nachtje door te brengen en dan morgenochtend de laatste 16 mijl (nog altijd ruim 3 uur varen) af te leggen om vervolgens binnen, lekker achter de dijk, te gaan liggen.
Wat hebben we een ontvangst comité, dolfijnen rond om ons heen, geweldig!
De nacht is niet één van de geweldigste, door de stroom en deining liggen we nogal eens dwars op de golven en dan is het binnenin de boot oppassen geblazen met alles wat niet helemaal vast staat.
Na een gebroken nacht gaan we anker op voor de laatste 16
mijl. Gelukkig is het máár 16 mijl, maar wel hele beroerde 16 mijlen. Met de
wind Oost tot OostZuidOost 6 tot 7 bft is het verre van genieten. Deining van open
zee, wind tegen stroom geeft extra hoge golven en dan nog scherp aan de wind varen
maakt het verre van leuk.
Eénmaal binnen achter de beschutting zijn we ook dit weer snel vergeten en kunnen we weer rustig slapen.
Maar uitslapen ho maar!! Om 06.00 uur worden we wakker geblazen en klinkt het Amerikaanse Volkslied vanaf het opleidingscentrum van de Marine waar we vlakbij voor anker liggen en waar de in opleiding zijnde mariniers zich in rijen opstellen.
Welkom in Cape May!
Eénmaal binnen achter de beschutting zijn we ook dit weer snel vergeten en kunnen we weer rustig slapen.
Maar uitslapen ho maar!! Om 06.00 uur worden we wakker geblazen en klinkt het Amerikaanse Volkslied vanaf het opleidingscentrum van de Marine waar we vlakbij voor anker liggen en waar de in opleiding zijnde mariniers zich in rijen opstellen.
Welkom in Cape May!
Tot later!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Welkom