Laatste dagen Suriname

Nog een paar dagen dan gaan we Suriname verlaten. We hebben hier een prachtige tijd gehad maar Tobago en Trinidad wachten.
Huurauto is ingeleverd, kan nu niet meer tegen Henk roepen: drempel of gat in de weg of kijk uit die auto (ze rijden hier links).
Ook even geen muggen meer (de flessen anti-muggen spul waren niet aan te slepen), geen mieren en of grote wespen meer.
Niet meer gewekt worden door het gebrul van de brul apen of door Grietje Bies (kleine vogeltjes die als je goed luistert Grietje Bie zeggen).
Nog even getwijfeld of we een kooitje met vogeltje zullen kopen. Waarom? In Suriname lopen heel veel mannen op straat met kooi of ze nemen ze mee op de fiets, brommer of zelfs in een kruiwagen, hun huisdier gaat overal mee naar toe.
Op zondagmorgen, op het Onafhankelijkheidsplein, worden er met die kleine vogeltjes wedstrijden gehouden om te bepalen welk vogeltje het mooist, langst en op zijn hardst zingt.
Inmiddels ben ik wel Peet Tante van een Petekind (lees Petevogeltje); Rob en Baudien hebben er inmiddels een derde bemanningslid bij, het vogeltje heet Grietje Bie. Of zij hiermee ook aan wedstrijden mee gaan doen weet ik niet!

Maar ook afscheid van zeer vriendelijke mensen die altijd gedag zeggen en je gewoon je gang laten gaan in winkels zonder je meteen op je nek te zitten omdat ze wat willen verkopen.
Waar we wel naar uitkijken is het heldere water in de Carieb, lekker zo van de boot het water in om te zwemmen, te snorkelen of te duiken. De Suriname rivier is niet prettig om te zwemmen, het stroomt er erg hard en het water is bruin door het vele zand wat met de stroming heen en weer gevoerd wordt.

Suriname is eigenlijk een heel rijk land, zon en regen wisselen zich af waardoor groente en fruit volop groeit. Ook het vele goud wat nog in de grond zit maakt het een rijk land. Toch is hier nog veel armoede wat mede veroorzaakt wordt door de politieke situatie maar ook omdat veel mensen gewoon wat lui zijn.
Suriname stond bij mij al lang bovenaan mijn verlanglijstje alhoewel ik vooraf geen idee had wat dit land allemaal te bieden had.
Het is zeer zeker de moeite waard geweest om hier 6 weken te vertoeven. Wij hebben maar een klein stukje van het land ontdekt. Er is nog veel meer te ontdekken, te zien en met nog meer mensen te praten over hun land, hun geschiedenis, over hoe trots ze op hun land zijn, maar helaas wij moeten verder.

Suriname bedankt voor de prachtige tijd die wij hier hebben mogen meemaken.