zondag 16 oktober 2016

Cascais

De voorspelling is uitgekomen, we hebben een heerlijke zeildag achter de rug als we eenmaal in Cascais achter ons anker liggen. Af en toe leek het met die hoge golven of je in een wildwaterbaan zat in één of ander pretpark. Met één groot verschil: dit is gratis!

Op het eerste gezicht ziet het er hier heel gezellig uit, leuk uitzicht op strand en de stad van Cascais.
Het plan is om hier een dikke week te blijven, voor we oversteken naar Madeira, dan hebben we voldoende tijd om Cascais te verkennen maar ook de stad Lissabon.
Bij aankomst zagen we ook de Bojangles en de Zanzibar liggen, ook vertrekkers van dit jaar.
Hebben net een biertje gepakt als er 2 bootjes naar ons toe komen varen, het zijn de Bojangles en Zanzibar, ze komen even gedag zeggen. Krijgen meteen wat tips over de Cascais en Lissabon.
Een drukte van belang in deze baai er liggen boten uit oa Canada, Zweden, Denemarken en nog veel andere nationaliteiten. Er ligt ook nog een ander NL schip, de J&B. Met hen maken we op een andere dag kennis als we weer een incidentje hebben met ons bijbootje. Ja, ja we hebben er weer één!
Henk pompt vast het bijbootje op zodat we morgen naar de kant kunnen. Nu eerst nog een borrel, eten en naar bed en dan zijn we morgen gezond weer op (wat klinkt die oubollig)
Het is prachtig weer als we de volgende dag wakker worden. Na het ontbijt gaan we de wal om ergens koffie te gaan drinken en kijken wat Cascais te bieden heeft. Dat is veel, gezellige straatjes met winkeltjes, terrasjes en restaurants.
Na wat rondgelopen te hebben zien we een hop on hop off bus, deze bussen brengen je langs de high lights van een stad. Stappen in de bus zonder te weten waar deze precies naar toegaat. Lekkere voorbereiding!!
De buschauffeur heeft ook geen tijd om ons dat uit te leggen, staat met zijn bus midden op de weg en moet snel weg. We moeten volgens hem straks maar een kaartje kopen. Deze bus blijkt via de kustweg naar Lissabon te gaan. Zien meteen wat van de high lights; oa Torre de Belem, de beroemde wijk Belem en we rijden het laatste stukje langs de Taag met aan de overkant het standbeeld van Christus (Cristo Rei).

Als we er zijn gaan we eerst een kaartje kopen voor de terugreis voordat we aan de wandel gaan en dat is maar goed ook. De dame van het kantoor begreep dat wij nog terug moesten naar Cascais en deze laatste bus gaat om 17.00 uur inmiddels is het al 16.45 uur. Ok, de bus weer in en in omgekeerde richting terug naar Cascais. Morgen nemen we alle tijd om wat van Lissabon te gaan zien.
Inderdaad gaan we de volgende dag, weer met de bus, naar Lissabon. Een interessante stad met veel bezienswaardigheden. Bijvoorbeeld de lift midden in de stad waarbij je, als je boven bent, een prachtig uitzicht over de stad schijnt te hebben, je kunt ook in een historisch trammetje stappen. Wij doen dit allemaal niet, er zijn teveel wachtenden voor ons.
Slenteren lekker door de winkelstraten en genieten van alles om ons heen. Ook de inwendige mens moet verzorgd worden en dan moet je natuurlijk een Pasteis de bacalhau (Portugees viskoekje) eten en daar hoor je een glaasje witte port bij te drinken. Het moet gezegd; het was smullen.
Nemen de laatste bus weer terug naar Cascais.

Moe maar vol met indrukken gaan we terug aan boord, waar we niet helemaal droog gaan aankomen. Het is hard gaan waaien en de golven zijn behoorlijk hoog, na 2 minuten zijn we al door en door nat. De hele nacht blijft er een behoorlijke stevige wind staan. De Bluenose blijkt gelukkig goed vast te liggen achter het anker.
Al eerder hadden wij wat incidentjes met ons bijbootje, de laatste was al weer een poosje geleden, dus tijd voor een nieuwe onbedoelde stunt.
Het bootje ligt niet lekker vast achter de boot, Henk besluit hier 's avonds iets aan te gaan doen, hij wil de lijn vervangen. Maakt de oude lijn los, gaat met één voet op de los geknoopte lijn staan en gaat bezig met de nieuwe. En ja, dan vergeet je een gegeven moment dat je het enige lijntje waarmee op dat moment het bijbootje nog vast ligt, onder je voet zit. Daar gaat ons bootje richting open zee. Na wat hulpgeroep zijn er 2 boten die ons horen. Eén Engelse en de NL J&B die met hun bijbootjes hulp bieden. Henk stapt bij de J&B aan boord en samen kunnen ze ons bootje, die gelukkig op de dijk is gestrand, redden.
De volgende dag brengen we op de beide boten een flesje wijn als dank.
Dan komt de tijd dat wij willen gaan vertrekken naar onze volgende bestemming: Porto Santo, een klein eiland wat 40 mijl voor Madeira ligt.
De weerkaarten geven aan dat op de dag dat wij willen vertrekken een windje 3 tot 4 staat en deze later zal aantrekken naar 5 tot 6. Lekker windje om goed in te kunnen slingeren, we hebben een tocht van ruim 400 mijl voor de boeg. Dat rustig inslingeren zou er niet inzitten.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Welkom