Tijd om Deltaville te verlaten. K’dans is 2 dagen geleden al
vertrokken, zij liggen nu samen met de Sea for Miles op de St Mary River in de
staat Maryland. We gaan zien of het ons vandaag lukt om de St Mary River te
bereiken, is 54 mijl vanaf Deltaville, om dan vanavond nog met z’n 6-en een
borrel te kunnen drinken.
Het is gelukt, we zitten op de K’dans aan een biertje.
Gezellig om weer even bij te kletsen met Bob en Anja die wij voor het laatst
gesproken hebben op de Bahama’s.
Vanmorgen waren we al vroeg op pad, een dag die we vooral
motorzeilend doorbrengen. Het is warm, we hebben er last van, geen puf om ook
maar iets te ondernemen. Terwijl er binnen in de boot nog wel het nodige te
doen is na ruim een week op de kant. Jammer dan maar, morgen weer een dag.
Dolfijnen daarentegen genieten van dit weer, we zien er veel. Dit zal wel één van de laatste keren zijn dat we dolfijnen spotten, na de Chesapeake Bay gaat het te koud worden voor ze. Dan gaan we uitkijken naar walvissen!!
Omdat wij niet precies weten waar we de K’dans en Sea for Miles kunnen vinden, en helaas geen contact krijgen, droppen wij ons anker bij Cornfield (ook op de St Mary River). Liggen hier prima te midden van de vispotten. Uiteindelijk lukt het toch nog om contact te leggen, ze blijken 8 mijl verder op de rivier te liggen. Na wat dubben besluiten we toch anker op te halen om nog 2 uurtjes te motoren.
Vanwege alle kreeftenpotten die er liggen moeten we allebei op de uitkijk, dus eten maken lukt nu niet.
Inmiddels is het al 19.30 uur als Henk ons al roeiend bij de K’dans brengt en daar dan dat heerlijke koude biertje wat voor ons klaarstaat.
Wij houden het om 21.00 uur voor gezien en gaan terug aan boord voor nog een snelle hap.
Dolfijnen daarentegen genieten van dit weer, we zien er veel. Dit zal wel één van de laatste keren zijn dat we dolfijnen spotten, na de Chesapeake Bay gaat het te koud worden voor ze. Dan gaan we uitkijken naar walvissen!!
Omdat wij niet precies weten waar we de K’dans en Sea for Miles kunnen vinden, en helaas geen contact krijgen, droppen wij ons anker bij Cornfield (ook op de St Mary River). Liggen hier prima te midden van de vispotten. Uiteindelijk lukt het toch nog om contact te leggen, ze blijken 8 mijl verder op de rivier te liggen. Na wat dubben besluiten we toch anker op te halen om nog 2 uurtjes te motoren.
Vanwege alle kreeftenpotten die er liggen moeten we allebei op de uitkijk, dus eten maken lukt nu niet.
Inmiddels is het al 19.30 uur als Henk ons al roeiend bij de K’dans brengt en daar dan dat heerlijke koude biertje wat voor ons klaarstaat.
Wij houden het om 21.00 uur voor gezien en gaan terug aan boord voor nog een snelle hap.
De kreken/rivieren die zich bevinden aan de Chesapeake Bay
zijn mooi, prachtige huizen rondom en de tuinen die er bij horen zijn stuk voor
stuk allemaal mooi aangelegd. Ze houden hier ook heel veel van bloemen, het is
prachtig om te zien.
Gisteravond al met z’n zessen besloten dat we gezamenlijk opvaren naar onze volgende ankerplek: Solomons in de Mill Creek. Sea for Miles is hier eerder geweest.
Gisteravond al met z’n zessen besloten dat we gezamenlijk opvaren naar onze volgende ankerplek: Solomons in de Mill Creek. Sea for Miles is hier eerder geweest.
De eerste 8 mijl om weer buiten te komen proberen we af te kruisen, schiet
alleen niet echt op. Dan toch maar de motor bij.
Eénmaal buiten kan de gennaker eruit, die van de K’dans en Sea for Miles staat
al als wij die van ons laten wapperen.
We gaan als een speer, duidelijk te
merken dat ons onderwaterschip weer helemaal glad is, wat een geweldige dag is
dit.
Na 33 mijl kunnen we ons anker weer droppen. Morgen gaan we verder zonder de
Sea or Mles, zij blijven hier een paar dagen liggen. Zij hebben geen haast, hebben
de boot te koop staan, gaan het varen voorlopig achter zich laten om andere
dromen waar te gaan maken.
Moet je vandaag mijn bed horen (en die van Karina) grrrrr om
06.15 uur gaat het anker omhoog voor een tocht van 39 mijl.
Dit is niet een dag dat je denkt, oh lekker zeilweer. We hebben onweer en heel veel regen, op sommige moment zien we echt geen hand voor ogen.
Gelukkig is het bij het binnenlopen van Whitehall Bay bij Bodoin Point opgeklaard en zien we de smalle doorvaart.
Moeten goed tussen de boeien blijven, klein beetje ernaast is aan de grond. Met nog 10 cm onder de kiel is het spannend, het gaat gelukkig goed en dat alles onder een toeziend oog van een Osprey (zeearend) die een nest op één van de palen heeft.
Dan liggen we uiteindelijk toch weer op een prachtig plekje.
Ook hier blijven we maar 1 nachtje, morgen gaan we naar
Baltimore en vanuit daar zullen we de trein nemen naar Washington.
Dit is niet een dag dat je denkt, oh lekker zeilweer. We hebben onweer en heel veel regen, op sommige moment zien we echt geen hand voor ogen.
Gelukkig is het bij het binnenlopen van Whitehall Bay bij Bodoin Point opgeklaard en zien we de smalle doorvaart.
Moeten goed tussen de boeien blijven, klein beetje ernaast is aan de grond. Met nog 10 cm onder de kiel is het spannend, het gaat gelukkig goed en dat alles onder een toeziend oog van een Osprey (zeearend) die een nest op één van de palen heeft.
Dan liggen we uiteindelijk toch weer op een prachtig plekje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Welkom