Curacao

Na Bonaire is het tijd om naar het 40 mijl verderop gelegen Curacao te vertrekken. 's Morgens om 06.30 uur (het is net licht) gooien we los. Lekker zeilen voor de wind alleen op de genua. We moeten straks, als we eenmaal een giek hebben, weer gaan wennen om ook het grootzeil te gebruiken. Eigenlijk zeilen we best lekker op alleen de genua.
Na een heerlijke zeildag komen we aan op het Spaanse Water, dit is een groot soort binnenmeer. Een prima plek tijdens het orkaan seizoen wat loopt van ongeveer eind juni tot begin december.
Heel veel zeilers zijn ons voorgegaan en ook nu liggen er al een aantal boten. Bij het binnenvaren heb je aan stuurboord een prachtig resort (zandstrandje, ligbedden, parasols), waar we zeker een keer van zullen gaan genieten. Als het op het hele Spaanse Water ook zo is, dan is dit DE plek waar je moet zijn!
Dat valt tegen. Eénmaal op ons ankerplekje hebben we beide niet het WAUW gevoel. Het water is hier troebel, wat was Bonaire dan anders, vanaf je boot te water en dan leek het of je in een aquarium zwom.
Eerst maar eens de boel gaan verkennen, wellicht gaat het allemaal meevallen. We maken al snel kennis met Arthur van de Baku. Arthur is een Antilliaan die na 35 jaar in NL gewerkt te hebben zich nu definitief op Curacao gevestigd heeft. Hij neemt ons mee naar Willemstad waar Douane en Immigratie gevestigd is.
Douane zit in de wijk Punda en voor Immigratie moet je de  Koningin Emmabrug over naar de wijk Otrabanda.
Punda en Otrabanda kenmerken zich oa door de gekleurde huizen aan de waterkant (wie heeft dit niet al eens gezien op tv of in een documentaire).

Punda

Punda

Otrabanda

Curacao begint nu al leuk te worden. De Koningin Emmabrug ook wel Pontjesbrug genoemd is een varende draaibrug, tijdens het draaien van de brug moet je erop blijven staan (je kunt er gewoon niet af) totdat de brug weer teruggedraaid is.
Je kunt zien of je er lang of kort op moet staan; oranje is kort en zwart is lang. Heb je geen tijd om de lange opening af te wachten dan kun je met een ferry naar de overkant (deze vaart alleen tijdens lange openingen)

Na wat rondgelopen te hebben in Punda pakken we de bus terug naar het Spaanse Water.
Tijd zat om dit eiland goed te gaan verkennen, we liggen hier immers wel tot eind november.

Nu we eenmaal wat langer op het Spaanse Water vertoeven gaat dit ook steeds leuker worden. Leuke baaitjes in de buurt, je kunt er leuke wandelingen maken of met het bijbootje al varende je een beetje verlekkeren bij de prachtige huizen die rondom het Spaanse Water gebouwd zijn. Er schijnen ook veel BN-ers een stulpje te hebben.
Op donderdag is het een drukte van belang bij The Pier voor happy hour en Captain's Diner. Voor weinig kun je hier lekker borrelen en eten. Aangezien zeilers gek zijn op iets wat goedkoop en lekker is, ontmoet je er dan ook veel. Wil je ook veel stoere 'zeilers'-verhalen horen dan moet je deze avonden niet overslaan.