Trinidad

Na een aantal weken op het prachtige Tobago te hebben doorgebracht is het tijd om weer verder te gaan naar onze volgende bestemming: Trinidad, ca 80 mijl varen.
In de ochtend uitklaren, nog een paar boodschappen en dan kan het anker omhoog.
Na een tocht van 18 uur lopen we in de ochtend de baai van Chaquarama binnen, wat valt dit tegen.
Of zijn we verwend! Rondom alleen maar industrie, het ziet er niet gezellig uit. Geen helder blauw water meer, voorlopig niet meer zwemmen.
Het anker hebben we gedropt en al gauw merken we dat we in deze baai niet rustig liggen. Motorboten varen hier als gekken vlak langs wat een behoorlijke deining veroorzaakt waardoor binnen eea op de grond terecht komt.
We liggen en kunnen de gebruikelijke procedure doorlopen van inklaren, dus weer véél formulieren invullen. Met een glimlach doorstaan we alles en dan is het tijd voor koffie.

Na alle formaliteiten en de koffie gaan we naar Peake Marine om een afspraak te maken om de boot op de kant te zetten voor reparatie van het roerblad en wij moeten ook zelf de handen uit de mouwen gaan steken: nieuwe anti fouling, romp poetsen enz enz

Rob van de Bojangles staat te zwaaien en wij zwaaien gezellig terug. Dan hebben we pas in de gaten dat ons anker aan het krabben is. Gauw motor gestart en opnieuw ankeren, wat we later op de dag nog 2 keer gaan doen. Niet omdat wij nu niet goed vast liggen maar omdat er een Venezulaanse vissersboot wel heel dicht bij komt liggen en later gaan we weer anker op omdat Franse zeilers het geen probleem vinden dat ze op 2 meter afstand van ons het anker hebben laten vallen. Zij gaan geen een ander plekje zoeken en wij willen zo de nacht niet in, dus gaan wij.

Twee dagen later staan we op de kant en zien we pas echt goed het gat in het roerblad wat veroorzaakt is door de aanvaring met een walvis (deze moet toch echt wel last van hoofdpijn gehad hebben).

We hebben deze weken niet alleen gewerkt, maar ook wat van Trinidad gezien. De hoofdstad Port of Spain en een hele grote markt. Een markt met kleding maar vooral veel groente en fruit en een aparte afdeling met kippen, varkens en nog meer klein vee. Wil je deze kip? Dan slachten ze deze terplekke voor je. Verser kan niet, toch laten wij dat aan ons voorbij gaan.
Voor deze markt moesten we, volgens locale mensen, de bus om 05.30 uur nemen. 05.30 uur!!!!
Wij weten nu beter. De markt is er tot ongeveer 13.00 uur en dan zijn er nog heel veel bussen die kant opgegaan.
Port of Spain heeft wat weg van Paramaribo; druk, druk en druk. Wel heel gezellig.

Na een paar weken buffelen ziet de boot er weer spik en span uit en staat er een rek achterop voor extra zonnepanelen, we gaan weer te water.
Helaas is de container met onze nieuwe giek en de mast ed voor de Bojangles nog niet gearriveerd, deze komt pas op 6 mei aan in Trinidad. Samen met de Bojangles hebben we besloten niet in Trinidad te blijven maar een uitstapje te maken naar Grenada.
Grenada, het land van rum, chocolade en nutmeg (nootmuskaat).

'Even' uitklaren. Dat 'even' kun je op Trinidad wel vergeten, bij uitklaren moet je nog méér formulieren invullen dan bij aankomst. Maar goed, we hebben geen keus.

Het door Baudine gemaakte gastenvlaggetje van Trinidad en Tobago kan een paar weken de kast in, straks kan die van Grenada de mast in.

Let's go.