zondag 27 november 2016

Vervolg Cabo Verde


Zo sta je op het vliegveld Tenerife om ze op te halen en zo sta je weer met tranen in je ogen om ze uit te zwaaien op het vliegveld van Sal.
De bijna 5 weken samen met Fred en Greet zijn omgevlogen. Eerst Tenerife, daarna La Gomera en als laatste Kaap Verde.

Kaap Verde (Sal - Palmeira) waar wij in 2009 ook al zijn geweest, toen als opstapper bij Kees en Martha aan boord van de Pjotter.
baai Palmeira


baai Palmeira

avond in Palmeira











Er blijkt in die 7 jaar veel veranderd, maar ook heel veel niet. Het Italiaanse restaurant is er nog
met dezelfde eigenaar, weliswaar heeft het restaurant een flinke verbouwing ondergaan, lekker eten kun je er nog steeds. Helemaal als Fred en Greet ons trakteren op dit etentje.

De plek om in- en uit te klaren, het politiebureau, is ook grondig verbouwd en straalt meer professionaliteit uit. Na het invullen van papieren en het betalen van 5 euro staan we met een half uur weer buiten. Ze regelen ook meteen het visum voor Fred en Greet, scheelt weer straks op het vliegveld.

De vissers komen nog steeds op dezelfde plek aan met de bootjes vol vis en terplekke worden deze vissen schoongemaakt en/of verkocht. Alleen het barretje van toen heeft een andere plek gekregen en nieuw meubilair.

verse Tonijn
het nieuwe barretje

J. vaart in de baai van Palmeira rond en bied diensten aan. Hij kan water en diesel halen, vuil wegbrengen, de was verzorgen, hij verkoopt lekkere kaas. Voor ons hoeft hij geen diesel te halen, voor de rest roepen wij een paar keer zijn hulp in.

Ook liggen er nu in deze baai 2 grote catamarans waarop je kunt meevaren om schildpadden te spotten. De boten varen regelmatig uit met vakantiegangers.

hopelijk heeft hij ons afval hier niet bijgegooid










Brood kun je nog steeds kopen in het kleine winkeltje waar nog dezelfde oudjes in staan als toen.

De dansavonden vinden nog steeds plaats, zaterdagavond voor de jeugd en zondag mogen de oudjes (wij dus) met de voetjes van de vloer.

Er rijden nog steeds veel busjes, bij ons komen ze niet meer door de APK, die je overal naar toe brengen. Gewoon langs de kant van de weg gaan staan en instappen.

In  die 7 jaar hebben veel toeristen de Kaap Verde ontdekt. Dit zie je vooral in Santa Maria waar de resorts de grond uitgestampt zijn.

Espargos (hoofdstad van Sal en met het vliegveld) is ook erg veranderd. De leuke winkeltjes zijn verdwenen, je ziet nu overal hele rommelige ‘chinese’ winkeltjes waar ze allemaal dezelfde troep (in onze ogen) verkopen.
Espargos

Espargos

Espargos










Groente en fruit zijn zeer beperkt te koop op het eiland. Op oa Mindelo schijnt dit veel beter te zijn.
Dat komt omdat er op Sal veel minder regen valt als op andere eilanden en daar dus meer verbouwd kan worden. Verder is het een probleem om groente en fruit van de andere eilanden te vervoeren naar Sal, veel te kostbaar omdat de eilanden redelijk ver uit elkaar liggen.

Wij gaan het eiland verkennen onder begeleiding van een gids in een auto met open laadbak, lekker zandhappen.

Gedurende de dag verteld de gids ons ook nog één en ander over de politiek op de eilanden, de locale mensen en gebruiken. Over de rivaliteit tussen de eilanden wat betreft voetbal (het is overal hetzelfe).
Er zijn een aantal dingen die je op Sal moet gaan bekijken: natuurverschijnsel Blue Eye, het natuurlijke bad, de fata morgana, zoutpannen (je mag hierin drijven), Lemon Sharks.
Om de Blue Eye en de Fata Morgana te zien heb je zon nodig, om te kunnen zwemmen in het natuurlijke bad moet het niet te hard waaien en geen hoge golven staan, dit geldt ook voor de Lemon Sharks. Wij hadden géén zon, véél wind en hele hoge golven.

Natuurverschijnsel Blue Eye; is een gat in de rotsen en wanneer het zonlicht op een bepaald moment van de dag weerspiegeld wordt in het water, zorgt het voor een rond blauw “oog”.

Zoutpannen


Zandhappen

Zandhappen

Natuurbad




























Henk gaat tussendoor nog even duiken om onder de boot te kijken hoe het met de aangroei is en meteen even kijken of het anker nog goed vastligt. Dat blijkt niet het geval, zit nog met één kant vast achter een rots. We besluiten het anker op te halen en gaan op een ander plekje in de baai liggen.
Even checken of we goed liggen, yep!



De één na laatste dag van Fred en Greet op de Kaap Verde gaan we samen met de Bojangles (Rob, Baudien en opstapper Fred) en de Zahree (Herben en Tineke) naar het natuurbad en misschien hebben we geluk dat we dan ook nog de Blue Eye kunnen zien.
Een busje brengt ons daar naar toe en we spreken met hem af dat hij ons om 17.00 uur weer komt ophalen en hij is keurig op tijd.
We hebben een onwijs leuke dag, bommetjes in het water, duiken, lekker lunchen, nog meer bommetjes en nog een lekker drankje voor we weer met het bussie terug moeten.
En ja; de Blue Eye was te zien.


Palmeira:











Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Welkom