Bijna Spanje uit

Inmiddels is het al weer ruim een week geleden dat we vertrokken zijn uit Portosin en liggen nu in Bayona.
Deze Ría zal de laatste Spaanse zijn, we gaan één dezer dagen naar Portugal en gaan daar de Portugese Rio's bekijken.
We hebben, voordat we in Bayona aankwamen, Ría de Pontevedra aangedaan. Daar lagen we voor het strand bij Sanxenxo. Bij het aankomen dachten we even bij een strand aan de Costa Brava te zijn beland.

op het strand bij Sanxenxo is het nog rustig

Hotels en restaurants langs de boulevard, heel druk bezocht strand volop met parasols en ligstoelen, veel boten voor anker (motorboten maar ook een aantal zeilboten). Aan het einde van de dag keert de rust terug. Boten lichten het anker en de vele waterscooters zijn uitgeraasd.
Het was wel heel druk maar ook oer gezellig.

Bij ons vertrek uit Portosin hebben we veel last gehad van de rook die werd veroorzaakt door de bosbranden. Die rook sloeg ons op de keel, dus lange tijd maar een doek voor neus en mond gehouden. Gelukkig hadden ze na een paar dagen alle branden onder controle.

De tweede avond bij Sanxenxo werden we getrakteerd op schitterend vuurwerk. Dan heb je het gevoel dat je, zo liggend achter je anker, eerste rang ligt.
Deed ons terug denken aan de vele keren dat wij voor anker lagen in de Hoornsche Hop. De laatste vrijdag van de Hoornse kermis is daar altijd een groots vuurwerk. Met opstappers, hapjes en drankjes liggend achter je anker kijkend naar een prachtig vuurwerk. Na afloop terug naar de Grashaven en met z'n allen nog even de kermis over en een oliebol scoren. Ondertussen maar hopen dat er iemand met mij in een attractie wil, helaas nooit een slachtoffer gevonden.
Wij bewaren dierbare herinneringen aan deze avonden.

Na deze tweede nacht worden we wakker in een grijze wereld. Mist! We willen eigenlijk naar de volgende Ría (Ría de Vigo) ongeveer 20 mijl varen. We besluiten nog te blijven liggen, wellicht knapt het weer straks nog wat op. Gaan vast brood bakken; kneden deeg voor een mueslibrood en niet heel veel later komt ons de lekkere geur tegemoet van heerlijk vers brood.
In de loop van de middag gaat de mist wat verdwijnen, het is te laat om nu nog naar Ría de Vigo te gaan, we gaan naar de overkant naar 'Ensenada Bueu'.
Met alleen de genua uit leggen we dit stukje van 5 mijl af met als gezelschap een aantal dolfijnen. Altijd weer een genot om naar te kijken.
Het is wel koud onderweg, dat zijn we niet meer gewend na al die prachtige zonnige weken. Als het anker bij Bueu te water ligt komt er een waterig zonnetje tevoorschijn, we kunnen een beetje opwarmen. Samen met dit zonnetje, een kop koffie en een heerlijke oer-hollandse stroopwafel erbij (door de 3 ladies meegebracht) komt dit helemaal goed.
Henk overweegt nog even om het bijbootje op te pompen en naar de kant te gaan, echter lekker met een boek liggen in de kuip wint het.

Ook de volgende ochtend begint de dag met wat mist die tegen het middaguur wegtrekt. We besluiten dan alsnog anker op te halen en naar Ría de Vigo te gaan.
We hebben heerlijke zeiluurtjes achter de rug als we éénmaal voor anker liggen bij Moana. De wind heeft zich vandaag wel van alle kanten laten zien, niet alleen qua kracht maar ook van richting, waardoor het af en toe niet te bezeilen was. Vlak voor de ingang van Ría de Vigo hadden we zelfs nog een dikke windkracht 5, éénmaal binnen de baai nog maar windkracht 1 om een half uur later weer aan te trekken tot windkracht 4.
Moana ligt aan de overkant van de grote stad Vigo en ziet er vanaf de boot gezien wel gezellig uit. Henk gaat nog op verkenning uit en doet wat boodschappen. Het blijkt inderdaad een heel knus dorp met kleine straatjes en leuke winkeltjes.
Het weer is de laatste dagen wat van slag, de volgende dag regent het!! Wel jammer voor de marktkooplui.
Vigo zelf slaan we over als we na 2 dagen Moana verlaten om naar Bayona te zeilen. We kruizen de baai uit richting de ingang van de baai naar Bayona. Het is bijna helemaal te bezeilen
Bij de ingang kun je wel tussen een aantal rotsen door naar binnen, echter daar blijft niet zo heel veel water staan. Wij besluiten geen risico te nemen en gaan via de betonde route.

Wat een verschil deze baai met die van Vigo, deze ziet er wel heel gezellig uit. Als je Ría de Vigo binnenkomt en je vaart langs Vigo zelf dan zie je eigenlijk vanaf de waterkant alleen maar industrie.
Dan is het zicht op Bayona wel wat anders.

We gaan het hier nog wat verkennen, foto's maken en een bezoek brengen aan de replica van het schip van Columbus. Daar over de volgende keer meer en over een onverwachte ontmoeting.

repareren van visnetten is vrouwenwerk

in onze ogen een ondergepoepte tekkel!

hier vangen ze pulpo (inktvis) mee