Laatste stukje Engeland

Sark is voorlopig het laatste stukje van Engeland wat we gaan bekijken.
In een mooie baai kun je een mooring pakken. We zijn hier niet de enige zeilboot, er liggen al wat Engelsen en Fransen.
Als we om ons heen kijken vragen we ons af waar we aan de kant kunnen om wat van de omgeving te gaan zien, er zijn alleen maar bergen om ons heen.
Iets verderop zien we wel een trap maar nog geen mogelijkheid om daar ons rubberbootje aan vast te leggen.
We zien wel mensen lopen op de berg waarbij wij denken; wij zijn geen bergbeklimmers, hoe gaan wij dat straks doen!
Een gegeven moment zien wij een bootje achter een rots vandaan komen. Als wij iets later naar dezelfde plek varen zien wij inderdaad een plateau waar je kunt afstappen en de boot vast kan maken.
Wel even rekeninghouden met het tij, er kan hier zomaar 8-10 meter verval zijn. Wij leggen aan met hoogwater, lange lijn vastgeknoopt zodat ons bootje, als we straks terugkomen, zichzelf niet heeft opgehangen.
We beginnen onze klim en er blijkt op grote stukken een keurige trap en daar waar deze niet is kun je prima lopen.
Voor ons gevoel is de klim wel 250 meter maar met de hoogste top van het eiland op 109 meter boven zeeniveau is dat zwaar overdreven. Het zal onze conditie wel zijn die ons dit gevoel geeft.
Eenmaal boven heb je een prachtig uitzicht over de baai. We gaan verder richting dorp, onderweg zien we de prachtigste huizen waarvan ook veel een B&B huisvesten en blijkt er meer leven te zijn dan dat je verwacht als je vanaf de boot naar het eiland kijkt.
In het dorp zijn veel restaurants en winkeltjes, ziet er allemaal heel gezellig uit. Ook hier is het nog relatief rustig, je kunt echt merken dat het vakantieseizoen nog niet begonnen is.
We gaan nog even kijken aan de andere kant van het eiland. Alhoewel even, dit ging ook weer heuvel op en af.
Het weerbericht van deze ochtend gaf aan dat er aan het einde van de middag regen verwacht werd.
Als we inderdaad verandering van de lucht zien besluiten we terug te gaan naar de boot, we hebben dan nog een flinke wandeling voor de boeg.
Na de afdaling van 250 meter (hahaha) zien we dat de lijn waaraan ons rubberbootje vast ligt lang genoeg is geweest (straks in Frankrijk gaat het een keer verkeerd, maar daarover later).
Het water is inmiddels wel zo'n 8 meter gezakt, we kunnen niet meer op het plateau opstappen (ligt nu onder water) maar moeten de stalen trap nemen.
Aan het begin van de avond begint het inderdaad te regenen en dit zal niet meer stoppen voor de volgende ochtend.
Morgen gaan we naar Roscoff (Frankrijk) wat zo'n 80 mijl varen is. Daar willen we niet met donker aankomen dus de wekker gezet om 06.00 uur NL tijd, dit is in Engeland 05.00 uur. Straks in Frankrijk hebben we geen tijdverschil meer en kunnen we weer in euro's betalen.