Bonaire

Na een bijna perfecte overtocht, alleen een enorme squall (heel veel wind en regen) bracht een smetje op de tocht, lopen we vroeg in de ochtend met de gele quarantaine vlag gehesen binnen bij Harbour Village Marina op Bonaire. 

"We hebben wel gemerkt dat er strenge controle is, 20 mijl voor aankomst een vliegtuig die laag overvliegt en niet veel later een helicopter die achter ons blijft hangen, foto's maakt en uitbundig zwaait; welkom op Bonaire".

Het is zondag, havenkantoor gesloten, gaan gewoon ergens liggen, morgen zien we wel verder.

Maandagochtend melden we ons keurig via de marifoon bij het havenkantoor en even later liggen we op onze "quarantaine" plek en hebben we al één dag van onze verplichte 14 dagen quarantaine erop zitten, zo snel gaat dat.

Op Sint Maarten hebben we al goed bevoorraad om deze 14 dagen uit te kunnen houden (zelfs wel 6 weken). Mochten we toch wat nodig hebben dan zijn er genoeg mogelijkheden, ook hier heeft Albert Heijn een bezorgservice, maar zouden ook de marina kunnen inschakelen.
Eén keer doen Wendy en Sylvester (Tween) boodschappen voor ons. Zij zijn één van die boten die wij op Sint Maarten alleen via de marifoon gesproken hebben tijdens onze bingo middagen.
We zullen hen zeker vaker gaan zien, zij wonen op Bonaire.

Sommige mensen hebben moeite met die verplichte14 dagen quarantaine, wij gelukkig niet.

Gaan aan ons 'quarantaine-project' beginnen!
Nu de dinghy voorop de boot ligt is het makkelijk passen en meten en nog eens passen en meten. Ik weet niet hoeveel keer wij naar voren geweest zijn om dat te doen, maar dat het héél véél keer is geweest is zeker.

Op onze laatste quarantaine dag 17.00 uur is de klus geklaard en zijn trots op het resultaat.
ANNIE kan te water!

Zijn inmiddels "vrijgelaten" en mogen gaan en staan waar we willen met inachtneming van de 1,5 meter en is het advies om in de supermarkt een mondkapje te dragen.
Gelukkig waren er tijdens ons verblijf op Bonaire geen besmettingen.

Het is niet verkeerd liggen in de marina maar willen eigenlijk graag buiten aan een mooring bij Kralendijk, dan kun je vanaf de boot zo te water om te zwemmen, snorkelen en duiken.
Vanwege corona vertrekken er niet veel boten, alle mooringen blijven bezet. Iedere dag varen we met Annie langs verschillende boten om te vragen of ze vertrekken of iemand weten die gaat. Dan kan het zo maar gebeuren dat je beet hebt en 2 dagen later kunnen we de marina verlaten.

Bonaire is een klein maar divers eiland, uitermate geschikt voor duiken en snorkelen, maar ook om te fietsen (als het niet te hard waait) of een bezoekje aan Nationaal Washington Slagbaai park maar ook wandel avontuur door een mangrove en nog veel meer.

Plonsen bijna iedere middag te water voor een zwemtochtje van 1,5 kilometer ondertussen kijkend naar prachtige vissen in allerlei formaten of de schildpadden die op 3 meter afstand passeren.

Ook ben ik 3x per week aan het noodelen geslagen, een soort aquajoggen. Eén van de medezeilsters geeft deze les, waarbij je 45 minuten intensief bezig bent. De stroming en golven in het water maken het soms extra zwaar, maar heerlijk om te doen.

Duiken doen we ook veel, soms vanaf Bluenose, maar nemen ook vaak de dinghy om een duikstek wat verder weg te bewonderen of huren een auto om samen met Koen en Yvonne (Heavy Metal) en Peter en Anne (Bonnefooi) om nog meer duikstekken te ontdekken.

Wat is het duiken op Bonaire toch prachtig, zowel overdag als 's nachts. Al het koraal maar ook de verschillende vissen met prachtige kleuren, actieve octopussen (vooral 's nachts), kreeften, slangen, schildpadden, maar heel speciaal waren de zeepaardjes. Dat is zo gaaf, ze zijn moeilijk te ontdekken, maar als je ze gespot hebt, wauw!

Met dank aan Yvonne die tijdens onze duiken de mooie foto's heeft gemaakt.

Zo hebben we ook met z'n zessen een nachtduik gedaan om Ostracods te bewonderen. Ostracods kun je zien 2 dagen na volle maan en dan moet je een half uur na zonsondergang te water op een plek waar totaal geen andere verlichting is. Zo spannend!!

Op onze stek gaan we op een vlak stuk op 18 meter diepte op onze knieën zitten om het fenomeen te aanschouwen. 

Ik vond het heel spannend, zo spannend dat Henk de volgende dag blauwe plekken op zijn arm had omdat ik daar iets te hard in geknepen heb.

Bij het fenomeen Ostracods komt er zaad uit het koraal en zand dat zich dan als kleine lichtjes door het water beweegt. Als je in het donker dan af en toe heel even je lamp aan doet voel je je net Tinkerbel met al die lichtjes om je heen, bijzonder en een gaaf gezicht. 

Samen met Bonnefooi en Heavy Metal worden we door Sylvester uitgenodigd voor een cultureel dagje en een wandeling door een mangrove.
's Morgens vroeg staat hij ons al op te wachten met een busje en kunnen we op pad. Tijdens het rijden heeft hij veel interessants te vertellen over het eiland. Onze eerste stop is bij de Zoutwinning en daar maakt hij wederom waar dat hij een goede lieve gids is. Er komt drinken te voorschijn en ook een heerlijk pasteitje, wat een plaatselijke lekkernij blijkt.

Voldaan rijden we verder over het eiland en na een aantal stops komen we aan bij de mangrove.

Geen idee wat ons te wachten staat tijdens de wandeling in de mangrove. Op advies van Sylvester hebben we oude kleren meegenomen en duikschoenen (die blijven goed zitten??).

Wat zijn wij blij met zijn advies! De eerste stap in de stinkende prut waar je ook niet kunt zien waar je je voeten neerzet en soms tot je middel wegzakt, maar wat was het leuk en wat hebben we met z'n allen gelachen.

Helaas moeten we binnenkort weer afscheid nemen van Bonaire, Curacao wacht. Onze plek bij Marina Curacao is gereserveerd en onze vlucht naar Nederland geboekt. Beginnen maar op tijd met toestemming aan te vragen om te mogen komen,. Normaal gesproken duurt het 5 werkdagen voor eea geregeld is, maar ja het is en blijft de Carieb.

Tot later!!

Foto's van ons dagje met Koen en Yvonne in Nationaal Washington Slagbaai park: